«Είναι αντίθετη με την συνθήκη της Γενεύης και όλες τις διεθνείς συνθήκες η πολιτική γεωγραφικού περιορισμού των προσφύγων, ούτε και υπάρχει ρητή πρόβλεψη από την κοινή δήλωση Ε.Ε-Τουρκίας», δήλωσε η διευθύντρια του Solidarity Now Αντιγόνη Λυμπεράκη, μιλώντας στον Αθήνα 9.84 και την εκπομπή «Ντάμες Σπαθί».
Η κ.Λυμπεράκη επέκρινε την κυβέρνηση και την πολιτική επιλογή εγκλωβισμού των προσφύγων στα νησιά λέγοντας πως αποτελεί καθαρά διοικητική πρακτική που πηγάζει από την ελληνική πλευρά, η οποία επικαλείται λόγους εθνικού συμφέροντος και δημόσιας τάξης: «Ωστόσο η συσώρευση προσφύγων σε μικρούς τρόπους υποσκάπτει τη δημόσια τάξη και το εθνικό συμφέρον καθώς οι συνθήκες είναι πολύ δύσκολες και για τους πρόσφυγες και για τις τοπικές κοινωνίες. Οι αρχές τους σπρώχνουν κάτω από το χαλί και αυτό είναι λάδι στη φωτιά για την εκδήλωση ακραίων συμπεριφορών».
Αναφερόμενη στις ενδεχόμενες ευθύνες της Ε.Ε και ειδικότερα στην επιλογή συσσώρευσης προσφύγων στα νησιά η κ.Λυμπεράκη τόνισε: « Αν πραγματικά το θέλουν οι ξένοι αυτό ας τους αναγκάσει η ελληνική κυβέρνηση να το πουν και να αναλάβουν την ευθύνη. Ας ξεκινήσει η κυβέρνηση την αποσυμφόρηση των νησιών, καθώς είναι θέμα ανθρωπισμού το ότι δεν φερόμαστε έτσι σ’έναν άνθρωπο που έφυγε από την κόλαση, αλλά και απέναντι σε κατοίκους και τοπικές κοινωνίες που είναι απελπισμένοι από τις συνθήκες. Ας κάνει λοιπόν κίνηση η Ελλάδα και εφόσον αντιδράσει η Ε.Ε , να αναλάβει την ευθύνη και να δούμε πως θα σταθεί απέναντι στην ευρωπαϊκή κοινή γνώμη. Κανένα κράτος δεν μπορεί να μας πεί που θα κάνουμε τη διοικιτική εξέταση ασύλου, στα νησιά ή αλλού».
Τέλος αναφερόμενη σε όσα είδε κατά την πρόσφατη επίσκεψη της στη Μόρια η διευθύντρια του Solidarity Now επισήμανε: «Ενώ η χωριτικότητα του βόθρου είναι για 1.500 άτομα στη Μόρια βρίσκονται 6.000, με ότι αυτό μπορεί να σημαίνει. Το ίδιο συμβαίνει και με το νερό. Επίσης δεν υπάρχει θέρμανση, ενώ αν και Νοέμβριος, εμφανίζονται σμήνη από μύγες.
Και κατέληξε λέγοντας πως διαμορφώνοντας αυτές τις ακραίες και απάνθρωπες συνθήκες δεν αποτρέπεται η έλευση προσφύγων. «Όταν μια μάνα βάλει σε μια βάρκα τα παιδιά της που δεν ξέρουν κολύμπι, αντιμετωπίζει τις επιτροπές ασύλου και αυτές τις άθλιες συνθήκες, το κάνει γιατί ήταν πολλαπλάσιος ο κίνδυνος στον τόπο απ’ όπου έφυγε».