“Η πλατεία Βικτωρίας είναι το κατ` εξοχήν σημείο όπου συναντώνται όλες οι λάθος αποφάσεις της ελληνικής Πολιτείας τα τελευταία 40 χρόνια, ουσιαστικά της «μη πολιτικής», γιατί ποτέ δεν κάναμε σοβαρή πολιτική για την ένταξη προσφύγων και μεταναστών. Κάναμε έναν πλήρη κύκλο, από τότε που υποδεχόμασταν ανθρώπους που θέλαμε να… πάνε παρακάτω, να φύγουν, στο τώρα που πρόκειται για ανθρώπους που πήραν άσυλο και περιμένουν την επόμενη ημέρα τους στην Ελλάδα. Δεν έχουμε αποφασίσει τι θέλουμε να κάνουμε, υπάρχει έλλειμμα και βούλησης και άποψης. Κάνουμε πράγματα… περίπου, χωρίς να είναι συνδεδεμένα και δεν έχουν αρχή, μέση, τέλος. Συμβολικά, η Βικτώρια είναι το σημείο όπου καταλήγει αυτή η έλλειψη”.

Καταλήγοντας ο Λευτέρης Παπαγιαννάκης, Υπεύθυνος Συνηγορίας του SolidarityNow, σημείωσε ότι “θα έπρεπε να είναι διαφορετικές οι συνθήκες και οι καιροί, γιατί είναι διαφορετικές οι συνθήκες αυτών που είναι τώρα στη Βικτώρια. Επειδή όμως η γνώση για το νομικό καθεστώς, τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις θέλουν μία πολύ σοβαρή συζήτηση και πολιτική, νομίζω είμαστε ξανά στα ίδια. Όπως γυρίσαμε στο 2015 από το 2020 στη Βικτώρια, με την ίδια λογική ξαναβγαίνουν και οι «αγανακτισμένοι». Δυστυχώς, με τα ίδια επιχειρήματα. Αυτοί που λένε «προστατεύουμε την γειτονιά μας, δεν είμαστε φασίστες», συνεχίζουν να αγνοούν πόσο επικίνδυνο είναι να κοιτάς το τέρας στα μάτια και να μην αντιδράς. Γιατί κάποια στιγμή, θα γίνεις το τέρας. Το «αλλά», διαλύει δυστυχώς το αρχικό επιχείρημα…”

Διαβάστε το άρθρο εδώ.

Ακούστε τη συνέντευξη εδώ.