Άννα, 40 χρονών

ωφελούμενη της υπηρεσίας ψυχολογικής συμβουλευτικής και

ψυχοθεραπείας στο Κέντρο Αλληλεγγύης Αθήνας

Μιλά χαμηλόφωνα αλλά τα περισσότερα τα εκφράζει με τα μάτια της -όμορφα, καστανά, υγρά, μέρος ενός κατάλευκου προσώπου που το συνθέτουν κομψά γυναικεία χαρακτηριστικά. Όσα η Άννα δε λέει με τη φωνή ή τα μάτια, τα εκφράζει, ασυναίσθητα, με τα πλούσια μακριά καστανόξανθα μαλλιά της – τα άγγιζε όταν ήταν αμήχανη, όταν δεν ήθελε να απαντήσει σε μια ερώτηση, όταν έπαιρνε λίγο χρόνο για να σκεφτεί.

Ένα χρόνο πριν βρέθηκε σε συναισθηματικό και επαγγελματικό τέλμα. Δεν είχε δουλειά, άρα και χρήματα, δεν είχε άλλους ανθρώπους να στραφεί σε αυτούς για υποστήριξη – «είχα ανάγκη να μιλήσω και να ξέρω ότι δεν θα κριθώ, αλλά ταυτόχρονα χρειαζόμουν καθοδήγηση και συμβουλές για να καταφέρω να δω ξανά ‘καθαρά’ μπροστά μου το μέλλον, ένα μέλλον που μόνο φόβο μού γεννούσε εκείνες τις στιγμές».

Μια σειρά από τυχαία ωστόσο ευνοϊκά γεγονότα την οδήγησαν στην πόρτα του Κέντρου Αλληλεγγύης του SolidarityNow στην Αθήνα και στην πρώτη συνάντησή της με τον επικεφαλής της ομάδας των ψυχολόγων. Η Άννα στην αρχή ήταν διστακτική και επιφυλακτική αλλά σχετικά γρήγορα όπως η ίδια λέει «ένιωσα οικεία με τον ψυχολόγο μου, ο οποίος με ενθάρρυνε και με έκανε να βαδίσω ξανά στο δρόμο που θα με οδηγήσει να εμπιστευτώ τον εαυτό μου και να προχωρήσω με δικές μου δυνάμεις μπροστά».

Άννα δεν είναι το το πραγματικό της όνομα -έτσι όμως θέλησε να συστηθεί στον κόσμο που θα διαβάσει την ιστορία της. Η 40χρονη σήμερα γυναίκα, διηγείται δυσάρεστες οικογενειακές αναμνήσεις που καταλήγουν σε φυγή από το σπίτι στα 16 της. Από τότε η Άννα έχει ζήσει μια ζωή με καλές και κακές στιγμές, με πολλές δυσκολίες. Πάντα με σκληρή δουλειά και προσπάθεια. Στη ζωή της εμφανίστηκε και ένας άντρας, ο μετέπειτα σύζυγός της. Αν και σήμερα δεν είναι πια μαζί ως ζευγάρι, έχει κρατήσει τις καλές αναμνήσεις από αυτό το γάμο.

Η Άννα δεν κατάφερε να τελειώσει το σχολείο, αφού με το που έφυγε από το σπίτι της αναγκάστηκε να δουλέψει για να επιβιώσει. Οι δουλειές που έχει αλλάξει είναι πολλές. Άλλες περισσότερο, άλλες λιγότερο ενδιαφέρουσες, ενώ έχει στο ενεργητικό της και δυο χρόνια εργασίας στην Αγγλία. Πέρυσι, εκτός από την ανεργία, αντιμετώπισε ένα περαστικό αλλά σοβαρό πρόβλημα υγείας. Η υγεία της αποκαταστάθηκε –σε αντίθεση με την απασχόληση, με συνεπακόλουθο ένα τεράστιο συναισθηματικό κενό.

Τότε η Άννα ένιωσε πως χρειαζόταν βοήθεια και την αναζήτησε. Τον τελευταίο χρόνο επισκέπτεται το Κέντρο Αλληλεγγύης της Αθήνας μια φορά την εβδομάδα, λαμβάνοντας δωρεάν υποστήριξη μέσω της υπηρεσίας ψυχολογικής συμβουλευτικής και ψυχοθεραπείας. «Ο ψυχολόγος μου με ‘χτίζει’ από την αρχή, με βοηθά να πιστεύω ότι υπάρχει και για μένα ελπίδα. Με έχει βοηθήσει να σκέφτομαι αλλιώς και τώρα εκτός από τη λογική έχω και την ψυχραιμία που χρειάζεται για να ανταποκριθώ σε όλα όσα θα έρθουν στη ζωή μου».

Το αποτέλεσμα; Άμεσο!

Η Άννα σήμερα είναι μαθήτρια στο νυχτερινό σχολείο της γειτονιάς της και τον Ιούνιο θα αποφοιτήσει από το Λύκειο. Επόμενος στόχος της είναι να βελτιώσει τα αγγλικά της και να λάβει μια σχετική πιστοποίηση που θα τη βοηθήσει να βρει μια πλήρους απασχόλησης θέση εργασίας. Στο μεταξύ εργάζεται ως ιδιωτική υπάλληλος μερικής απασχόλησης.

Το σπουδαιότερο όμως που έχει καταφέρει η Άννα είναι να κερδίζει σταδιακά την εμπιστοσύνη στον εαυτό της αλλά και στους άλλους. Χρειάζεται ακόμη να νικήσει το φόβο ότι οι άλλοι άνθρωποι δεν θα ανταποκριθούν σε αυτό που εκείνη περιμένει. Προσπαθεί να είναι πιο επιεικής τόσο με τον εαυτό της όσο και με τους άλλους.

Και φαίνεται να τα καταφέρνει πολύ καλά.

*Η Άννα είναι μία από τους ανθρώπους  που δέχονται τις υπηρεσίες που προσφέρονται δωρεάν σε Έλληνες, πρόσφυγες και μετανάστες στο Κέντρο Αλληλεγγύης του SolidarityNow στην Αθήνα. Βρείτε περισσότερα για τις pro bono υπηρεσίες του Κέντρου Αλληλεγγύης Αθήνας: https://www.solidaritynow.org/kentro-allileggiis-athinas/.