«Τραγουδάμε γκόσπελ του Κονγκό. Η Βίβλος λέει ότι όταν τραγουδάς προσεύχεσαι δυο φορές»
Η Τερέσα, 30 χρονών, κατάγεται από το Κονγκό. Έχει σπουδάσει νοσηλευτική, αλλά το όνειρό της ήταν να ασχοληθεί με τη μουσική και συγκεκριμένα με το τραγούδι. Στην εφηβεία της τραγουδούσε σε ένα μουσικό συγκρότημα. Όταν ανακοίνωσε στον πατέρα της ότι ήθελε να κάνει σπουδές πάνω στη μουσική, εκείνος προσπάθησε να την αποτρέψει λέγοντάς της, ότι δε θα μπορέσει να κάνει τίποτα επαγγελματικά στο μέλλον έχοντας στην κατοχή της ένα τέτοιο πτυχίο. «Η μουσική είναι το πάθος μου. Ακούγοντας όμως τα λόγια του πατέρα μου, απογοητεύτηκα και αποφάσισα να εγκαταλείψω ότι είχε σχέση με το αντικείμενο. Όταν πήρα το πτυχίο μου, δυσκολευόμουν να βρω δουλειά και έλεγα στον πατέρα μου ότι αυτός φταίει γι’ αυτό», μας λέει η Τερέσα.
Χρειάστηκε να περάσουν πολλά χρόνια μέχρι η Τερέσα να τραγουδήσει ξανά. Μέσα σε αυτά τα χρόνια μεσολάβησε μια αναγκαστική φυγή από την πατρίδα της και ένα μακρινό και δύσκολο ταξίδι με τελικό προορισμό την Ελλάδα. Πρώτη στάση η Λέσβος. Στη Βόλβη* μεταφέρθηκε το Σεπτέμβριο του 2017. «Στην αρχή ήμουν θλιμμένη. Πήγαινα στην εκκλησία, αλλά ήμουν ένας απλός παρατηρητής. Ήμουν αρκετά ντροπαλή, δεν ήθελα να συμμετέχω σε δραστηριότητες και δεν είχα τη διάθεση να συνδεθώ με ανθρώπους», μας λέει η Τερέσα. Το Δεκέμβριο του 2017 δυο Κονγκολέζοι, ο Ρίτσαρντ και ο Μόρια, δημιούργησαν το δικό τους γκρουπ στη Βόλβη, όπου τραγουδούσαν γκόσπελ τις Κυριακές στην εκκλησία. Τους έλειπε όμως κάτι πολύ βασικό, μια γυναικεία φωνή. Ο Ρίτσαρντ προσέγγισε την Τερέσα και την προσκάλεσε να συμμετέχει, εκείνη αρχικά αρνήθηκε, αλλά εκείνος επέμενε, ώσπου η Τερέσα πείστηκε και έγινε η πρώτη γυναίκα που μπήκε στο συγκρότημα. «Τραγουδάμε γκόσπελ του Κονγκό. Η Βίβλος λέει ότι όταν τραγουδάς προσεύχεσαι δυο φορές. Για αυτό θέλω να τραγουδάω και να προσεύχομαι» μας λέει η Τερέσα.
Τη ρωτάμε για το πώς είναι η σχέση της με τα υπόλοιπα μέλη του συγκροτήματος, το οποίο τώρα πια αποτελείται από τρεις γυναίκες και δύο άντρες. «Ο ένας συμπληρώνει τον άλλον και όλοι είμαστε ίσοι. Δε μαλώνουμε ποτέ. Με τον Μόρια διαφωνούμε καμιά φορά αλλά περισσότερο πειράζουμε ο ένας τον άλλον επειδή είμαστε πολύ καλοί φίλοι. Μια λέξη που μας περιγράφει είναι η αλληλεγγύη», αναφέρει η Τερέσα.
Η Τερέσα έχει πάρει άσυλο στην Ελλάδα και θέλει να μείνει εδώ. Πρωταρχικός της στόχος είναι να βρει δουλειά για να μπορέσει να είναι ανεξάρτητη. Ήδη έχει στείλει πολλά βιογραφικά με τη βοήθεια της ΜΚΟ Caritas, ενώ αυτό το μήνα έχει κλείσει ραντεβού με έναν από τους Επαγγελματικούς Συμβούλους του SolidarityNow. «Θέλω πάρα πολύ να βρω μια δουλειά, γιατί μένοντας εδώ (στη Βόλβη) και μην κάνοντας τίποτα, μου δημιουργείται ένα άγχος. Δεν είναι καλό να κάθεσαι και να μην κάνεις τίποτα», σημειώνει. Η Τερέσα θα ήθελε πολύ να αξιοποιήσει το πτυχίο της και να εργαστεί ως νοσηλεύτρια, αλλά γνωρίζει ότι προς το παρόν, η έλλειψη γνώσης ελληνικών αποτελεί εμπόδιο. «Δεν μπορώ να εργαστώ στο αντικείμενό μου. Δε μιλάω ελληνικά, αλλά είμαι έτοιμη να κάνω τα πάντα, να δουλέψω ως οικιακή βοηθός, ως μπέιμπι-σίτερ, μπορώ να κάνω τα πάντα. Ξέρω ότι θα βρω κάτι», λέει με σιγουριά η Τερέσα.
*Η Τερέσα είναι ωφελούμενη του προγράμματος «Κέντρα Υποστήριξης Παιδιού και Οικογένειας» το οποίο υλοποιείται από το SolidarityNow με την υποστήριξη της UNICEF και τη χρηματοδότηση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, τμήμα Ανθρωπιστικής Βοήθειας.
**Ο Διεθνής Οργανισμός Γαλλοφωνίας χρηματοδοτεί την εκμάθηση της γαλλικής γλώσσας σε αιτούντες άσυλο, στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη
***Η Ηλιακτίδα ΑΜΚΕ με χρηματοδότηση της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες διαχειρίζεται τη Δομή Φιλοξενίας της Βόλβης μέσω του Ι.Α.Τ.Α.Π.