
«Γέρος ναι, αλλά γερός. Και μάχιμος. Όσο ζούμε, πρέπει να πηγαίνουμε προς τα εμπρός. Πάντα πάλευα στη ζωή μου και θα συνεχίσω να το κάνω, όσο με κρατάνε τα πόδια μου».
Αυτή τη μέρα που γιορτάζουμε την Τρίτη Ηλικία, γιορτάζουμε τον κύριο Αλί από τη Συρία, 81 ετών σήμερα, ο οποίος έφτασε στα 78 για να αποκτήσει μια ακόμα ιδιότητα στη ζωή του. Αυτή του πρόσφυγα.
Ο κύριος Αλί ακολούθησε την οικογένεια της κόρης του στο ταξίδι της φυγής από τη Συρία, που ξεκίνησε λίγη ώρα μετά την έκρηξη βόμβας στην κουζίνα του σπιτιού της οικογένειας την ώρα που εκείνη καθόταν γύρω από το τραπέζι. Ήταν δεδομένο για αυτόν ότι θα ταξίδευε μαζί τους – «δεν έχω κανέναν άλλον και θα έκανα τα πάντα για να προστατεύσω τα εγγόνια μου. Εμένα δε με νοιάζει σε ποιον τόπο θα πεθάνω».
Έτσι και έγινε. Μετά την Τουρκία και την προσωρινή διαμονή στον καταυλισμό της Μόριας, στη Λέσβο, η οικογένεια εγκαταστάθηκε σε διαμέρισμα του SolidarityNow στην Αθήνα, στο πλαίσιο του προγράμματος στέγασης ESTIA**. «Είχα ακούσει ότι η Ελλάδα είναι όμορφη και οι άνθρωποί της φιλικοί». Και συμπληρώνει χαμογελώντας σαν παιδί πίσω από τα κόκκινα γυαλιά πρεσβυωπίας του: «Άλλωστε δεν είχα ταξιδέψει ποτέ εκτός Συρίας».
Ο κύριος Αλί, χήρος και πατέρας μιας κόρης, ταλαιπωρήθηκε για να φτάσει στην Ελλάδα. Και πριν όμως δεν είχε εύκολη ζωή. Είναι ένας άνθρωπος που κυριολεκτικά τα χέρια του, που δούλεψαν πολύ, τον έκαναν τελικά έναν πετυχημένο επιχειρηματία. Αυτά τα χέρια που από νωρίς φάνηκε να έχουν ταλέντο στο ράψιμο. Έτσι ο κύριος Αλί ξέφυγε από το μέχρι τότε πεπρωμένο του που ήταν να εργάζεται ως υπηρέτης, μοίρα που καθορίστηκε εκείνα τα χρόνια από τη φτωχή οικογένειά του.
Όμως η τύχη του χαμογέλασε και ένας φίλος του τού πρότεινε να εργαστεί μαζί του στο ράψιμο μαντηλιών. Το έκανε και στη συνέχεια με τη σκληρή δουλειά, κατάφεραν να γίνουν συνέταιροι και τελικά να δημιουργήσουν μαζί μια βιοτεχνία εξαγωγής προϊόντων από μετάξι. Δουλεύοντας έμαθε να γράφει και να διαβάζει. Αυτή η βιοτεχνία έδωσε στην οικογένεια τη δυνατότητα να ζει εύπορα, κάτι που διακόπηκε βίαια από τον πόλεμο.
Ο κύριος Αλί δεν έχασε το κουράγιο του και ακόμα στηρίζει την κόρη του και την οικογένειά της με όποιον τρόπο μπορεί – συναισθηματικά, ηθικά, οικονομικά. Σήμερα, ο ίδιος και η οικογένειά του βρίσκονται πια στη Γερμανία, όπου κατάφεραν να επανενωθούν με το έκτο παιδί της οικογένειας, τη 17χρονη Σεχραζάτ.
Ο Αλί είναι μία απόδειξη του ενεργού ρόλου των ανθρώπων της τρίτης ηλικίας με τη βοήθεια που προσφέρουν στα παιδιά τους, αναλαμβάνοντας τη φροντίδα των εγγονών τους. Είναι ζωντανοί φορείς μετάδοσης πολύτιμων εμπειριών και γνώσεων και προσφέρουν συνολική υλική και άυλη στήριξη.
*Η Παγκόσμια Ημέρα για την Τρίτη Ηλικία γιορτάζεται κάθε χρόνο την 1η Οκτωβρίου. Υιοθετήθηκε από τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ το 1990, για να αποτίσει τον οφειλόμενο φόρο τιμής στους ηλικιωμένους, αλλά και να επισημάνει τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν.
**Ο κύριος Αλί και η οικογένειά του υπήρξαν ωφελούμενοι του προγράμματος στέγασης και παροχής υπηρεσιών ESTIA, που υλοποιείται από το SolidarityNow σε συνεργασία με την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες (UNHCR) και χρηματοδοτείται από το Ταμείο Ασύλου, Μετανάστευσης και Ένταξης της Ευρωπαϊκής Ένωσης.