«Ο σύζυγός μου είναι ο πρώτος άνθρωπος στη ζωή μου, που με προτρέπει να συνεχίσω τις σπουδές μου»

Η Φεριστέ, 25 χρονών από το Αφγανιστάν, μαζί με το σύζυγό της και τη μικρή τους κόρη ζουν στην Ελλάδα τα τελευταία 2,5 χρόνια. Η κόρη τους γεννήθηκε εδώ. Αν η ελληνική νομοθεσία ήταν διαφορετική θα έπαιρνε την ελληνική υπηκοότητα. Τους γνωρίσαμε και τους τρεις ένα απόγευμα στο Κέντρο Αλληλεγγύης Θεσσαλονίκης του SolidarityNow. Η μικρή στην αγκαλιά του πατέρα της, έπαιζε με τις ξυλομπογιές, μας πρόσφερε ντροπαλά χαμόγελα και προσπαθούσε να επικοινωνήσει μαζί μας με κάθε τρόπο. Η Φεριστέ, περήφανη για την οικογένειά της, μας μίλησε για τη ζωή της στο Αφγανιστάν, για τις σπουδές της και την Ελλάδα, τη νέα της, ίσως, πατρίδα.

Η ζωή είναι γεμάτη προβλήματα, εξισώσεις, πράξεις και φαντασία όπως και τα μαθηματικά. «Αρχικά τα μαθηματικά έχουν να κάνουν με αριθμούς, αλλά όταν εμβαθύνεις περισσότερο πρέπει να χρησιμοποιήσεις τη φαντασία σου. Πρέπει να έχεις στο μυαλό σου μια 3-D φωτογραφία για να τα καταλάβεις. Για να μπορέσεις όμως να τη δεις, χρειάζεται να έχεις δυνατή φαντασία», μας λέει η Φεριστέ, που έχει σπουδάσει μαθηματικά. Μοναχοκόρη -έχει τρία αδέλφια- και η  μοναδική στην οικογένειά της που έχει ακολουθήσει ανώτερες σπουδές. Η μητέρα και ο πατέρα της, αν και οι ίδιοι πήγαν λίγα χρόνια στο σχολείο, την ενθάρρυναν να ακολουθήσει τα όνειρά της.

«Στην αρχή ήταν δύσκολο να κατανοήσω τα μαθηματικά, εξαιτίας του εκπαιδευτικού συστήματος στη χώρα μου. Πολλές φορές δεν είχαμε καθηγητές, με αποτέλεσμα μαθητές από τις μεγαλύτερες τάξεις να μας κάνουν αυτοί μάθημα», μας εξηγεί. Τα πράγματα, σε επίπεδο διδασκαλίας, βελτιώθηκαν στο Πανεπιστήμιο, ωστόσο υπήρχαν άλλα προβλήματα, βόμβες, επιθέσεις, ένα σκηνικό πολέμου. Πολλές φορές οι γονείς της φοβήθηκαν για τη ζωή της κόρης τους, ωστόσο η Φεριστέ επέμεινε και συνέχισε τις σπουδές της και το 2016 πήρε το πτυχίο της. Και μετά, παντρεύτηκε. Με τον άνδρα της γνωρίστηκαν στο Πανεπιστήμιο, ήταν συμφοιτητές. «Όταν ήμουν παιδί, το όνειρό μου ήταν να γίνω ένας μορφωμένος και χρήσιμος άνθρωπος. Οι γονείς μου πάντα με υποστήριζαν και πήρα πολλά από αυτούς. Ήθελα και εγώ να σπουδάσω και να βοηθήσω μετά την οικογένειά μου, για όλες αυτές τις δυσκολίες που πέρασαν», μας εξομολογείται η Φεριστέ.

«Μετά το πτυχίο, ο πατέρας μου, πρώτος ήρθε και μου είπε ότι δεν είναι αυτή η περίοδος κατάλληλη για ν’ αναζητήσω εργασία. Στεναχωρήθηκα πολύ. Σπούδαζα τόσα χρόνια για να μείνω σπίτι; Αλλά δεν μπορούσα να κάνω κάτι γι’ αυτό», λέει η Φεριστέ. Καμιά φορά τα μαθηματικά μπορούν να σε οδηγήσουν και σε αδιέξοδα και εκεί είναι που βρίσκει χώρο η φαντασία.

Μαζί με το σύζυγό της έφυγαν από το Αφγανιστάν και πήγαν στο Ιράν. Εκεί ο άνδρας της δούλεψε ως εργάτης στα χωράφια. «Από νωρίς καταλάβαμε ότι δεν υπήρχε μέλλον στο Ιράν για εμάς. Για τους Αφγανούς, το Ιράν δεν είναι μια εύκολη χώρα», συμπληρώνει. Στην Ελλάδα ήρθαν τον Οκτώβριο του 2017. Η μόνη της έννοια ήταν να βρεθούν σε μια χώρα, στην οποία θα ένιωθαν ελεύθεροι και θα υπήρχε η προοπτική να δημιουργήσουν ένα καλύτερο μέλλον. «Τώρα που είμαστε εδώ, δεν είναι εύκολο να βρούμε το όνειρό μας», μας λέει με απογοήτευση.

Η σχέση τους με το SolidarityNow ξεκίνησε πριν ένα χρόνο, όταν ήρθαν στο Κέντρο Υποστήριξης Προσφύγων προκειμένου να παρακολουθήσουν μαθήματα ελληνικών. «Εκεί μπορούσαμε να αφήσουμε την κόρη μας στο χώρο των γυναικών και την ίδια ώρα να πηγαίνουμε στα μαθήματα. Παράλληλα, μιλήσαμε και με την εργασιακή σύμβουλο, αλλά είναι πολύ δύσκολο να βρεις δουλειά στην Ελλάδα, όλοι σου ζητούν να μιλάς ελληνικά. Οι άνθρωποι στο Κέντρο ήταν πολύ ευγενικοί και εξυπηρετικοί, απλά εμείς θέλαμε να κάνουμε πιο εντατικά μαθήματα», μας αναφέρει η Φεριστέ.

Σήμερα, η Φεριστέ παρακολουθεί μαθήματα ελληνικών στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, ενώ ο σύζυγός της ανέλαβε τη φροντίδα της κόρης τους. «Ο σύζυγός μου είναι ο πρώτος άνθρωπος στη ζωή μου που με προτρέπει να συνεχίσω τις σπουδές μου», τονίζει.

Ρωτάμε τη Φεριστέ τί εύχεται για το μέλλον. Τα όνειρα και των δυο επικεντρώνονται στην εκπαίδευση: «Θέλουμε να είμαστε σε ένα μέρος, όπου θα μπορέσουμε να συνεχίσουμε τις σπουδές μας. Επειδή τα πράγματα στο Αφγανιστάν δεν ήταν εύκολα για εμάς, εύχομαι για την κόρη μας, για τα παιδιά μας, να έχουν μια ευκολότερη ζωή».

* Το Κέντρο Υποστήριξης Προσφύγων υποστηρίζεται από την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες UNHCR GREECE και χρηματοδοτείται από την Ε.Ε.

* Το Κέντρο Αλληλεγγύης Θεσσαλονίκης ιδρύθηκε και λειτουργεί με τη χρηματοδοτική υποστήριξη του Open Society Foundation (OSF/OSIFE).