από τη Σάλμα Μοχάμεντ,

πρακτική άσκηση στο Τμήμα Συνηγορίας του SolidarityNow

Η δολοφονία του George Floyd, ενός μαύρου άνδρα που ήταν υπό κράτηση για τη φερόμενη χρήση πλαστού χαρτονομίσματος, από τον Derek Chauvin, έναν λευκό αστυνομικό στη Μινεάπολη των ΗΠΑ, σε συνδυασμό με το δυσανάλογο αντίκτυπο που είχε ο COVID-19 στις μειονοτικές κοινότητες, οδήγησε στο ξέσπασμα διαδηλώσεων σε όλο τον κόσμο, ενάντια στις γενικευμένες, συστημικές και ιστορικές φυλετικές ανισότητες. Πολλές από αυτές τις ανισότητες έρχονται ως αποτέλεσμα της «μετενσάρκωσης» πρακτικών που χρονολογούνται αιώνες πίσω. Η κωδικοποιημένη ρητορική και τα de facto νομικά έθιμα που εισάγουν διακρίσεις, έχουν επιτρέψει, και σε περιπτώσεις προωθήσει, φυλετική ανισότητα με την έγκριση του κράτους, στον 21ο αιώνα, σχεδόν χωρίς τιμωρία. Κι ενώ οι ΗΠΑ είναι γνωστές για αυτή την τακτική, η Ευρωπαϊκή Ένωση, παρόλο που υποστηρίζει τα αντίθετα, έχει χρησιμοποιήσει στο παρελθόν αντίστοιχες πρακτικές που είναι καταπιεστικές για τους ανθρώπους των μειονοτήτων.

Στις 25 Μάϊου του 2020, η αστυνομία της Μινεάπολη δέχτηκε μια κλήση για χρήση πλαστού χαρτονομίσματος των 20 δολαρίων. Φτάνοντας στη σκηνή, ο αστυνόμος Thomas Lane πλησιάζει τον George Floyd, έναν 46χρονο κάτοικο της περιοχής, εμφανίζει το όπλο του και του ζητάει να δείξει τα χέρια του. Στη συνέχεια, ο Lane αρπάζει τον Floyd και τον τραβάει έξω από το αυτοκίνητο. Σε αυτό το σημείο ο Floyd αντιστέκεται της σύλληψης. Αφού του περνούν χειροπέδες, ο Floyd σταμάτησε να αντιστέκεται και απολογήθηκε αρκετές φορές στους αστυνομικούς. Σε αυτό το σημείο, οι αστυνομικοί προσπάθησαν να βάλουν τον G. Floyd μέσα στο αστυνομικό όχημα. Εκείνος έπεσε κάτω, και δήλωσε πως είναι κλειστοφοβικός. Καθώς συνέχιζαν την προσπάθεια να τον οδηγήσουν μέσα στο όχημα, ο αστυνομικός Derek Chauvin τραβάει τον G.Floyd, ο οποίος, ως αποτέλεσμα, πέφτει ξανά στο έδαφος.

Καθώς ο G. Floyd, φορώντας χειροπέδες, βρίσκεται στο έδαφος με το πρόσωπο προς τα κάτω, ο αστυνόμος Chauvin τοποθετεί το γόνατό του στο λαιμό του. Το αφήνει εκεί για ένα 8 λεπτά και 46 δευτερόλεπτα, κατά τη διάρκεια των οποίων, σύμφωνα με βίντεο που τράβηξαν περαστικοί αλλά και με βάση δικαστικά έγγραφα, ο G.Floyd αναφώνησε πάνω από 20 φορές ότι δεν μπορεί να αναπνεύσει, λέγοντας “θα με σκοτώσετε”,  και φωνάζοντας απελπισμένα τη μητέρα του.  Αφού είχαν περάσει 6 λεπτά όπου το γόνατο του αστυνομικού βρισκόταν σταθερά στο λαιμό του, ο G.Floyd σταματάει να κινείται. Παρόλα αυτά, ο αστυνομικός δεν έβγαλε το πόδι του από το λαιμό του αναίσθητου αυτού ανθρώπου σχεδόν για ακόμη 3 λεπτά. Μια ώρα αργότερα, διαπιστώθηκε ο θάνατός του.

Στις ΗΠΑ, οι μαύροι άνθρωποι είναι τρεις φορές πιο πιθανό να σκοτωθούν από την αστυνομία, σε σύγκριση με τους λευκούς, παρά το γεγονός ότι είναι 1,3 φορές πιο πιθανό να είναι άοπλοι, σύμφωνα με αυτή την πηγή.

Ο τραγικός θάνατος του George Floyd, της Breonna Taylor (μαύρη γυναίκα, άοπλη, που δέχτηκε τουλάχιστον οχτώ σφαίρες μέσα στο διαμέρισμά της από αστυνομικά πυρά) και του Ahmaud Arbery (άοπλος μαύρος άνδρας που πυροβολήθηκε και σκοτώθηκε από ένα λευκό πρώην αστυνομικό καθώς έκανε jogging), σε συνδυασμό με το δυσανάλογο αντίκτυπο που είχε ο COVID-19 στις μειονοτικές κοινότητες, κατά κανόνα λόγω των υποκείμενων ανισοτήτων στην υγεία, στη στέγαση, και στην πρόσβαση σε υπηρεσίες, προκάλεσε αντιδράσεις και διαδηλώσεις στις ΗΠΑ και τον κόσμο.

Και ενώ πολλά από αυτά που συμβαίνουν στις ΗΠΑ υπό την προεδρία του Ντόναλντ Τραμπ είναι άνευ προηγουμένου, η Αμερική έχει φρικτή ιστορία φυλετικής βίας και ανισότητας. Πολλά από τα ζητήματα που δυσκολεύουν τις μειονότητες σήμερα, όπως συμφωνούν πολλοί ακαδημαϊκοί, πηγάζουν από ιδεολογίες και πρακτικές αιώνων, και έχουν διαμορφωθεί για να είναι πιο αποδεκτά στους σύγχρονους ανθρώπους.

Ενώ αυτά τα σύγχρονα έθιμα, υποστηρίζουν τη φυλετική ουδετερότητα ή δικαιολογούν αυτές τις διαφορές ρίχνοντας την ευθύνη στις μειονότητες, στην πράξη, συχνά κάθε άλλο παρά ουδέτερα είναι.

Ιδεολογίες που στηρίζονται στο νόμο και την τάξη, όπως χρησιμοποιούνται από Αμερικανούς προέδρους και άλλους πολιτικούς, προκαλούν το φόβο ως όχημα και επιτρέπουν στους κυβερνητικούς παράγοντες να χρησιμοποιούν το περίφημο πρόσχημα της εθνικής ασφάλειας για να παραβιάζουν τα δικαιώματα και τις ελευθερίες των περιθωριοποιημένων κοινοτήτων. Αυτές οι παραβιάσεις μένουν σχεδόν ατιμώρητες.  Αυτό έχει επιτρέψει, και συνεχίζει να επιτρέπει, στις δυνάμεις επιβολής του νόμου στην ουσία να «νομιμοποιούν» την παρενόχληση, από πλευράς της αστυνομίας, και τις δολοφονίες μαύρων Αμερικανών, υπό το πρόσχημα της φυλετικής ουδετερότητας, όπως αποδεικνύεται από τον πόλεμο εναντίον των ναρκωτικών και τους νόμους για την καταπολέμηση του μικροεγκλήματος.

Οι ΗΠΑ έχουν μια ιδιαίτερη ιστορική σχέση με το ρατσισμό, όμως, αντίθετα με τους ισχυρισμούς του Μαργαρίτη Σχοινά, αντιπρόεδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, ο οποίος όταν ξέσπασαν οι αναταραχές απέρριψε την ύπαρξη συστημικού ρατσισμού στην Ευρωπαϊκή ΄Ένωση, η Ένωση είναι επίσης ένοχη για διατήρηση και ενίσχυση συστημάτων φυλετικής βίας και ανισότητας.

Ο μυστηριώδης θάνατος του Adama Traoré, ενός μαύρου άνδρα που βρισκόταν υπό αστυνομική κράτηση το 2016, και ο πυροβολισμός που είχε ως θύμα τον Muhammad Gulzar, έναν άνδρα από το Πακιστάν, στα ελληνοτουρκικά σύνορα τον περασμένο Μάρτιο, είναι απλά δύο παραδείγματα φυλετικής βίας στην Ε.Ε. Πολλές μελέτες βρήκαν ότι τα μέλη φυλετικών και εθνοτικών μειονοτήτων έχουν περισσότερες πιθανότητες να τους σταματήσει η αστυνομία για έλεγχο. Επίσης, μια μελέτη για το Ηνωμένο Βασίλειο δεικνύει ότι τα ίδια άτομα είναι δύο φορές πιο πιθανό να πεθάνουν ενώ βρίσκονται υπό κράτηση.

Ο φόνος του George Floyd έβαλε στο μικροσκόπιο τις πράξεις των κρατών και των κρατικών φορέων, παρά την επανειλημμένη προσπάθεια τακτικών για να συγκαλυφθεί η άνιση μεταχείριση των μειονοτήτων. Υπό το πρόσχημα της φυλετικής ουδετερότητας, οι κυβερνήσεις μένουν ατιμώρητες για τη διάπραξη διαφόρων παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, πολλές από τις οποίες συμβαίνουν εδώ και αιώνες.

Υπό αυτό το πρίσμα, ενώ η καταδίκη των αστυνομικών που εμπλέκονται στη δολοφονία Floyd είναι ένα βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση, πρέπει να αναδιαμορφώσουμε τα συστήματα επιβολής του νόμου μας και να αναγνωρίσουμε την επιρροή της ρητορικής που χρησιμοποιείται για να ενοχοποιηθούν οι μειονότητες σε όλο τον κόσμο.