«Εμείς ήρθαμε Πρόσφυγες και μας Βοηθήσατε. Τώρα Θέλουμε να Βοηθήσουμε κι εμείς όσο Μπορούμε»

Giorgos Moutafis for SolidarityNow

«Εμείς ήρθαμε Πρόσφυγες και μας Βοηθήσατε.

Τώρα Θέλουμε να Βοηθήσουμε κι εμείς όσο Μπορούμε», Οσάμα από τη Συρία

 

Ομάδες του SolidarityNow και πρόσφυγες προσφέρουν μαζί για την υποστήριξη των πληγέντων από την πυρκαγιά

 «Χέρι-χέρι με αγάπη στη ζωή», έλεγε συνέχεια ο Σαντάμ χθες, και στα ελληνικά μάλιστα, ενώ τακτοποιούσε μπισκότα, μωρομάντηλα, άδειαζε κούτες, μετέφερε τρόφιμα.

Μαζί του ο Αλί, ο Χασίμ και ο Οσάμα.

Και οι τέσσερις βρέθηκαν στην Κινέτα για να προσφέρουν την εθελοντική τους εργασία και να υποστηρίξουν έτσι τους ανθρώπους που επλήγησαν από τη φωτιά της 23ης Ιουλίου.  «Εμείς θέλουμε να βοηθήσουμε τον κόσμο των πυρκαγιών και ό,τι άλλη βοήθεια χρειαστούν εμείς είμαστε έτοιμοι να την προσφέρουμε», συμπληρώνει ο Αλί. Την ίδια ετοιμότητα επιδεικνύει και ο Χασίμ: «Έτοιμος να βοηθήσω κάθε μέρα, όποτε θέλουν είμαι έτοιμος!»

Και ο Οσάμα, ενισχύει τα λόγια των τριών φίλων του λέγοντας ότι: «Εμείς ήρθαμε πρόσφυγες και μας βοηθήσατε κι εμείς τώρα θέλουμε να βοηθήσουμε όσο μπορούμε. Και εμείς είμαστε άνθρωποι και πρέπει να βοηθήσουμε».

Για τους τέσσερις πρόσφυγες, από τη Συρία, το Ιράκ και το Κουβέιτ, που συζητούν με την επικεφαλής της ομάδας του SolidarityNow που βρίσκεται από την πρώτη στιγμή στις πληγείσες περιοχές, Κινέτα και Μάτι, δεν υπάρχει πρέπει. Θεωρούν ότι είναι αυτονόητη η βοήθεια προς αυτούς που τώρα έχουν ανάγκη. Στο βάθος ο Σαντάμ εξακολουθεί: «Χέρι-χέρι με αγάπη στη ζωή».

Η επικεφαλής της ομάδας του SolidarityNow στην Κινέτα, Δανάη Καπράλου, περιγράφει πώς είναι να μην υπάρχει κανένα εμπόδιο ανάμεσα στους ανθρώπους, κανένας περιορισμός στην έκφραση της αλληλεγγύης: «Μετά από αυτές τις δύο τελευταίες εβδομάδες σοκ, θυμού και θλίψης λόγω των θανατηφόρων πυρκαγιών και έχοντας περάσει τις περισσότερες από αυτές τις ημέρες βοηθώντας τους ανθρώπους των δήμων και τους εθελοντές, τόσο στην Κινέτα όσο και στο Μάτι, το να είμαστε μαζί με το Σαντάμ, τον Οσάμα, τον Αλί και τον Χασίμ χθες, ως μέλη της εθελοντικής ομάδας του SolidarityNow, ήταν μια ανάσα καθαρού αέρα που έδωσε χώρο ξανά στα αισθήματα της ελπίδας, της αλληλεγγύης και της ανθρωπιάς. Ο Σαντάμ ήταν ο σύνδεσμός μας γιατί μιλούσε ελληνικά, αλλά αυτό δεν είχε σημασία όταν πια φθάσαμε στο χώρο της συλλογής των ειδών. Η προθυμία τους να ξεπεράσουν το εμπόδιο της γλώσσας είχε ως αποτέλεσμα μέσα στα πρώτα λεπτά να δημιουργηθεί μια αποτελεσματική αλυσίδα ανθρώπων. Αυτό ήταν αρκετό για να υπενθυμίσει σε όλους μας τα αυτονόητα: είμαστε όλοι ίδιοι, μια παραδοχή που γίνεται ακόμη πιο έντονη σε μια στιγμή ανάγκης, ενώ παράλληλα είναι τόσο εμφανές αυτές τις στιγμές ότι «το κακό» θα μπορούσε να έχει συμβεί σε οποιονδήποτε από εμάς. Μετά το τέλος της σκληρής δουλειάς, η ομάδα διαχείρισης του χώρου συγκέντρωσης της βοήθειας δεν ήταν δυνατό να μας αφήσει να φύγουμε χωρίς να φάμε όλοι μαζί και έτσι έγινε. Όταν πια φύγαμε, οι τέσσερίς μας πρόσφυγες, φίλοι, συνάνθρωποι, ήταν ευχαριστημένοι που μπόρεσαν να βοηθήσουν τους Έλληνες – «που μας έχουν υποδεχθεί με ζεστασιά».

Οι τέσσερις αυτοί άνθρωποι είναι πρόσφυγες, ήρθαν στην Ελλάδα για να σωθούν είτε από τον πόλεμο, είτε από τις διώξεις που είχαν υποστεί στις χώρες τους λόγω θρησκευτικών και πολιτικών πεποιθήσεων. Ο δρόμος προς την Ελλάδα, άρα και την Ευρώπη, απαίτησε κόπο και προσπάθεια -τα κατάφεραν όμως και σήμερα βρίσκονται στην Αθήνα, ωφελούμενοι του προγράμματος στέγασης του SolidarityNow.

* Ο Σαντάμ, ο Αλί, ο Χασίμ και ο Οσάμα ζουν με τις οικογένειές τους σε δομή στέγασης του SolidarityNow στο πλαίσιο του ESTIA – Πρόγραμμα Έκτακτης Ανάγκης Υποστήριξης για την Ένταξη και τη Στέγαση, το οποίο στηρίζεται από την Ύπατη Αρμοστεία του Ο.Η.Ε. για τους Πρόσφυγες και χρηματοδοτείται από την Υπηρεσία Ανθρωπιστικής Βοήθειας και Πολιτικής Προστασίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ECHO).