George Soros: Όταν ξεσπάει το μίσος

Reuters

Άρθρο στην εφημερίδα The New York Times, 16/32017

Ο Πρόεδρος Trump δεν έχασε καθόλου χρόνο για την πάταξη της μετανάστευσης. Δεσμεύτηκε να χτίσει ένα τείχος, να προσλάβει 15.000 νέους πράκτορες στην Υπηρεσία Τελωνείων και Προστασίας των Συνόρων, ενώ  να απελάσει γρήγορα εκατομμύρια αδήλωτων μεταναστών. Δικαιολόγησε τις ενέργειες αυτές με τον ισχυρισμό ότι οι μετανάστες «περιφρονούν συστηματικά το κράτος δικαίου και αποτελούν απειλή». Κατά τη διάρκεια της πρώτης ομιλίας του στο Κογκρέσο, έδωσε εντολή στο Υπουργείο Εσωτερικής Ασφάλειας να δημιουργήσει μια νέα μονάδα, ονόματι VOICE (Victims Of Immigration Crime Engagement – Θύματα εγκλημάτων στα οποία έχουν εμπλακεί μετανάστες) που θα είναι ταγμένη στην αρωγή των θυμάτων εγκλημάτων που έχουν διαπραχθεί από άτομα που «μπορούν να απελαθούν για οποιονδήποτε λόγο».

Είμαι μετανάστης και Αμερικανός πολίτης, και, ως φιλάνθρωπος, έχω υποστηρίξει τους μετανάστες σε όλο τον κόσμο για περισσότερα από 30 χρόνια. Με βάση την εμπειρία μου και τα πραγματικά περιστατικά, η προσέγγιση του Προέδρου προς τους μετανάστες είναι απλά λάθος –κι ένας νέος γύρος ασφαλιστικών μέτρων εναντίον της τελευταίας προτεινόμενης από τον κύριο Trump απαγόρευσης ταξιδιών στην Αμερική από πολίτες 6 μουσουλμανικών χωρών κάνει να μοιάζει ότι και πολλοί άλλοι από την ομοσπονδιακή δικαστική εξουσία έχουν την ίδια άποψη. (Η απαγόρευση αυτή) δε συνεισφέρει καθόλου στο να γίνει η Αμερική ένα ασφαλέστερο μέρος, ενώ ξεσηκώνει το κοινό αίσθημα κατά των μεταναστών με αποτέλεσμα την ανησυχητική αύξηση των περιστατικών μίσους σε όλη την επικράτεια. Τα θύματα της βίας, ανεξάρτητα από την προέλευση αυτής, έχουν την απόλυτη συμπάθειά μου. Αλλά στο όνομα της προστασίας του πληθυσμού από μια σχετικά μικρή πηγή ανησυχίας, στοχοποίησε όλους μετανάστες ως εγκληματίες.

Αντίθετα με τους ισχυρισμούς του κυρίου Trump, οι μετανάστες διαπράττουν σημαντικά λιγότερα εγκλήματα από τους γηγενείς πολίτες. Αυτό έχει επιβεβαιωθεί σε πολλαπλές μελέτες, χρησιμοποιώντας ένα ευρύ φάσμα μεθοδολογιών και συμπεριλαμβάνοντας δεκαετίες έως τώρα. Σύμφωνα με το ακομμάτιστο Αμερικανικό Συμβούλιο Μετανάστευσης, το ποσοστό του πληθυσμού που έχει γεννηθεί στο εξωτερικό αυξήθηκε σε 13,1% από 7,9% μεταξύ 1990 και 2013.

Στοιχεία του F.B.I. δείχνουν ότι το ποσοστό των βίαιων εγκλημάτων μειώθηκε 48% στο ίδιο διάστημα και σήμερα παραμένει κοντά στα ιστορικά χαμηλότερα επίπεδα. Μια πρόσφατη μελέτη από το Journal On Ethnicity in Criminal Justice δείχνει ότι οι μετανάστες στην πραγματικότητα μειώνουν τα ποσοστά εγκληματικότητας στις γειτονιές όπου ζουν.

Ωστόσο στοχοποιώντας μετανάστες και μειονότητες με ψευδείς και επιζήμιες ρητορικές, όπως του κου Trump κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας του και κατά τις πρώτες εβδομάδες της προεδρίας του, έχει υποδαυλίσει ένα κύμα πράξεων μίσους εναντίον τους. Το Southern Poverty Law Center διαπίστωσε ότι τα περιστατικά μίσους που αναφέρθηκαν κατά τις πρώτες εβδομάδες μετά τη νίκη του κου Trump ήταν σε επίπεδα που συνήθως εκδηλώνονται μέσα σε ένα εξάμηνο. Καμία κοινότητα δεν φαίνεται να είναι ασφαλής από αυτήν την έξαρση μίσους – με αναφορές σχολικού εκφοβισμού εναντίον Μουσουλμάνων παιδιών, ιστορίες όπου Λατίνοι παρενοχλούνται στο δρόμο και τους ζητούν να «πάνε πίσω στο χώρα τους», επιθέσεις σε μαύρους και ομοφυλόφιλους, έως και βεβήλωση εβραϊκών νεκροταφείων.
Η Αμερική είναι μία χώρα που περηφανεύεται για την αλληλοπροστασία ανάμεσα σε γείτονες. Στην Αμερική του Trump όμως γινόμαστε όλο και περισσότερο βίαιοι μεταξύ μας.

Καθώς τα περιστατικά μίσους αυξήθηκα μετά τις εκλογές το περασμένο φθινόπωρο, ανακοίνωση μια επένδυση $ 10 εκατομμυρίων για την παροχή νομικών και κοινωνικών υπηρεσιών στα θύματα των εγκλημάτων μίσους, για την ενθάρρυνση των τοπικών οργανώσεων σε όλη τη χώρα για να πράξουν το ίδιο και να προτείνουν βελτιώσεις και νέες ιδέες. Αυτή την εβδομάδα θα εγκαινιαστεί και η Βάση Καταγραφής Περιστατικών Μίσους ώστε να παρακολουθείται η έκταση και το βάθος των περιστατικών μίσους σε ολόκληρη τη χώρα.

Έχοντας επιζήσει του ναζιστικού διωγμού των Εβραίων της Ουγγαρίας, έχοντας δραπετεύσει από τη σοβιετική κατοχή σε ηλικία 17 ετών με αρχικό προορισμό τη Βρετανία και στη συνέχεια την Αμερική, έχω να πω ότι δεν είναι αυτή η Αμερική που με προσέλκυσε. Έχω δει τι ζημιά προκαλείται όταν οι κοινωνίες υποκύψουν στο φόβο του “άλλου”. Και θα κάνω ό, τι μπορώ για να συμβάλω στη διαφύλαξη της διαφάνειας, την ένταξη και την πολυμορφία που αντιπροσωπεύουν τη μεγάλη μας δύναμη.

Η δαιμονοποίηση των μεταναστών εξασθενεί τη χώρα μας. Η καταπολέμηση των εγκλημάτων μίσους μας κάνει και πάλι δυνατούς.