«Το Μεγαλύτερό μου Όνειρο είναι να Σπουδάσω Ιατρική»
Τον ρωτάμε αν θέλει να στείλει ένα μήνυμα στα παιδιά που θα διαβάσουν την ιστορία του. «Θέλω να πω στα παιδιά που έχουν φύγει από τις χώρες τους για να έρθουν στην Ελλάδα ότι πρέπει να μη χάνουν χρόνο και να μάθουν ελληνικά, να πάνε σχολείο και να συμμετέχουν σε όλες τις δραστηριότητες».
«Το όνομά μου είναι Σουτζά αλλά προτιμώ να με φωνάζουν Χαϊντέρ», μας λέει ο 17χρονος φίλος μας από το Πακιστάν. Τον συναντήσαμε λίγο πριν την Παγκόσμια Ημέρα για τα Δικαιώματα του Παιδιού, 20 Νοεμβρίου, στο Κέντρο Αλληλεγγύης του SolidarityNow στη Θεσσαλονίκη, όπου παρακολουθεί μαθήματα ελληνικών τους τελευταίους μήνες. Καθόμαστε σε μια από τις αίθουσες διδασκαλίας. Στον τοίχο υπάρχει κολλημένος ένας μεγάλος παγκόσμιος χάρτης. Πόσο μακριά είναι το Πακιστάν από την Ελλάδα…
Ο Χαϊντέρ έφτασε στην Ελλάδα μαζί με την οικογένειά του, πριν ένα χρόνο. Πέρυσι γράφτηκε στην Α’ Λυκείου και φέτος πηγαίνει Β’. «Στην αρχή είχα μεγάλο πρόβλημα με τη γλώσσα. Δεν καταλάβαινα τίποτα μέσα στην τάξη», μας επισημαίνει. Φέτος όμως, έχει σημειώσει μεγάλη πρόοδο. Έχει το τετράδιό του, όπου εκεί σημειώνει τα ρήματα και όλες τις νέες λέξεις που μαθαίνει. «Αυτή είναι η τεχνική μου, μαθαίνω ρήματα και λέξεις και προσπαθώ να μιλάω ελληνικά», προσθέτει χαμογελώντας. Θεωρεί τα ελληνικά δύσκολη γλώσσα, αλλά του αρέσουν. Στην εξέλιξή του, έχουν συμβάλει σημαντικά το SolidarityNow, οι δάσκαλοί του στο σχολείο, αλλά και οι συμμαθητές του. «Οι δάσκαλοί μας είναι πειθαρχημένοι και επιμελείς. Μας παραδίδουν σωστά το μάθημα και μας δίνουν ασκήσεις για το σπίτι, ενώ παράλληλα μας κάνουν να γελάμε με τα αστεία τους. Επίσης, μας διδάσκουν να είμαστε σωστοί και μας βοηθούν να χτίσουμε μια δυναμική προσωπικότητα», σημειώνει. Όσον αφορά τους συμμαθητές του, οι περισσότεροι δε μιλάνε καλά αγγλικά, αλλά τον ενθαρρύνουν να μιλάει εκείνος ελληνικά, όπως ο φίλος του ο Σάββας, με τον οποίο παίζουν μπάσκετ και ποδόσφαιρο.
Ο Χαϊντέρ ήρθε στο Κέντρο Αλληλεγγύης Θεσσαλονίκης πριν από πέντε μήνες προκειμένου να μάθει ελληνικά. Τον ρωτάμε ποιος είναι ο αγαπημένος του δάσκαλος και μας λέει ότι δεν μπορεί να ξεχωρίσει κάποιον. «Δίνω συγχαρητήρια στο SolidarityNow για τα μαθήματα ελληνικών. Έμαθα πολλές νέες λέξεις!», μας λέει.
Τα εκπαιδευτικά μαθήματα που γίνονται στο Κέντρο Αλληλεγγύης Θεσσαλονίκης με την υποστήριξη της UNICEF απευθύνονται σε πρόσφυγες, αιτούντες άσυλο και μετανάστες και είναι δωρεάν. Όπως μας λέει ο Χαϊντέρ, το κλίμα μέσα στην τάξη είναι πολύ ευχάριστο. Ο ένας βοηθάει τον άλλον και ο ίδιος ενθαρρύνει τους πάντες να μιλάνε μόνο ελληνικά. «Έχω κάνει πολλούς φίλους από τη Συρία, το Ιράκ και την Τουρκία. Τους παροτρύνω να μιλάμε μόνο ελληνικά», μας εξηγεί.
Άλγεβρα, βιολογία, χημεία και πληροφορική είναι τα αγαπημένα του μαθήματα. Πέρα από επιμελής μαθητής, ο Χαϊντέρ γράφει στίχους και τραγουδάει στα αγγλικά. Έχει ήδη γράψει τρία τραγούδια, το ένα αφορά την αγάπη, το δεύτερο τη λύπη και το τρίτο τη χαρά. «Άκουγα τραγούδια άλλων καλλιτεχνών και είπα στον εαυτό μου, γιατί να μη γράψω τους δικούς μου στίχους και να τους τραγουδήσω, τα συναισθήματα θα είναι πιο έντονα», τονίζει. Μας αποκαλύπτει ότι όταν ήταν στο Πακιστάν είχε αρχίσει να γράφει ένα μυθιστόρημα με θέμα την επανάσταση. Στόχος του τώρα είναι να το ολοκληρώσει. Μουσικός, ποιητής, καλλιτέχνης, όλα αυτά είναι ο μικρός μας φίλος. «Θέλω να τα κάνω όλα, δε θέλω να αφήσω τίποτα πίσω. Αν δεν είμαι σε κάτι καλός, θα το αφήσω. Έχω πολλά όνειρα, για να δούμε τελικά τί θα γίνει πραγματικότητα…. Το μεγαλύτερό μου όμως όνειρο είναι να σπουδάσω Ιατρική». Η μοίρα καμιά φορά παίζει περίεργα παιχνίδια. Όταν ακόμα ο Χαϊντέρ ήταν στο Πακιστάν διάβαζε για την Ιατρική των αρχαίων Ελλήνων. Είχε υποσχεθεί τότε στον εαυτό του ότι κάποια μέρα θα έρθει στην Ελλάδα για να σπουδάσει Ιατρική. Πλέον βρίσκεται εδώ, και εμείς το μόνο που του ευχόμαστε, είναι να κάνει το όνειρό του πραγματικότητα.
Λίγο πριν ολοκληρώσουμε τη συζήτησή μας, τον ρωτάμε αν θέλει να στείλει ένα μήνυμα στα παιδιά που θα διαβάσουν την ιστορία του. «Θέλω να πω στα παιδιά που έχουν φύγει από τις χώρες τους για να έρθουν στην Ελλάδα ότι πρέπει να μη χάνουν χρόνο και να μάθουν ελληνικά, να πάνε σχολείο και να συμμετέχουν σε όλες τις δραστηριότητες».
*Το Κέντρο Αλληλεγγύης Θεσσαλονίκης λειτουργεί με τη χρηματοδοτική υποστήριξη του Open Society Foundation (OSF/OSIFE).
*To Εκπαιδευτικό Πρόγραμμα του SolidarityNow στο Κέντρο Αλληλεγγύης Θεσσαλονίκης υλοποιείται με την υποστήριξη της UNICEF και τη χρηματοδότηση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, τμήμα Ανθρωπιστικής Βοήθειας (ECHO).