«Όνειρό μου είναι να μην έχω πια πονοκεφάλους και ν’ αγαπηθώ»
Απλά ακούγονται τα όνειρα που έχει ο 27χρονος άνδρας Κουρδικής καταγωγής από τη Συρία, ο Πινάρ. Ο Πινάρ, που κατά τη διάρκεια της συνάντησής μας αδυνατεί να μας κοιτάξει στα μάτια, ενώ ταυτόχρονα δεν καταφέρνει να μην κοκκινίσει όταν μιλά.
Βρίσκεται στην Ελλάδα εδώ και αρκετό καιρό και συγκατοικεί με άλλους δύο συμπατριώτες του σε ένα διαμέρισμα του SolidarityNow, στο πλαίσιο του προγράμματος Safe Refugee | Ασφαλής Πρόσφυγας, ένα πρόγραμμα αφιερωμένο στους πρόσφυγες της ΛΟΑΤΙ κοινότητας.
Ο Πινάρ είναι γκέι.
Η διήγηση της μέχρι τώρα ζωής του και ο ερχομός του τελικά στην Αθήνα μαρτυρούν ίσως τους λόγους που είναι τόσο ντροπαλός, εσωστρεφής και διστακτικός.
Έχει μεγαλώσει στη Συρία με τους γονείς του και τα εννέα αδέρφια του. Σήμερα ο ίδιος μπορεί να βρίσκεται στην Αθήνα, αλλά τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειάς του μοιράζονται μεταξύ Συρίας, Ιράκ και Γερμανίας. Έχει ευχάριστες αναμνήσεις από την παιδική του ηλικία και μιλά με τρυφερότητα για μερικά από τα αδέρφια του με τα οποία είναι συναισθηματικά πιο κοντά. Ποτέ όμως δεν θα μπορούσε να μοιραστεί με τα μέλη της οικογένειάς του το ποιος είναι και πώς νιώθει, το ότι είναι γκέι.
Όταν τελείωσε το σχολείο φοίτησε για δυο χρόνια στη Νομική σχολή, σπουδές που διέκοψε ξαφνικά για να γλυτώσει. Να γλυτώσει και από τα δύο, όπως χαρακτηριστικά αναφέρει: «και από τον πόλεμο και από τη συμπεριφορά των άλλων επειδή υποψιάζονταν ότι είμαι γκέι». Δύο κίνδυνοι για τον Πινάρ, που τον οδήγησαν στην επιλογή της μόνης ορατής τότε λύσης, της φυγής, διπλό και το στίγμα που τον ακολούθησε στο ταξίδι του.
Έφτασε πρώτα στην Τουρκία. Δεν θέλει πια να θυμάται εκείνες τις ημέρες, γιατί ήταν από τις χειρότερες της ζωής του όπως εξομολογείται – «Εκεί δεν μπορείς να είσαι τίποτα. Ούτε πρόσφυγας, ούτε γκέι.» Αυτό ίσχυσε και για τον ίδιο. Κακοποιήθηκε επειδή είναι Κούρδος, έμεινε στο νοσοκομείο για ένα μήνα και στη συνέχεια αφέθηκε γυμνός στα σύνορα Τουρκίας – Συρίας υποχρεωμένος να γυρίσει πίσω.
Στη δεύτερή του προσπάθεια, κατάφερε από τη Συρία, ξεπερνώντας διάφορα εμπόδια, να φτάσει στην Κωνσταντινούπολη, όπου και παρέμεινε για λίγο περισσότερο από ένα μήνα. Τότε πήρε και τη μεγάλη απόφαση. Έφυγε με τα πόδια για τη Θεσσαλονίκη. Έφτασε τελικά, κουρασμένος, απελπισμένος και φοβισμένος, μην έχοντας καθόλου χαρτιά για να αποδείξει την ταυτότητά του.
Η ανάγκη για βοήθεια καλύφθηκε από τους φίλους του που είχαν φτάσει νωρίτερα από τον ίδιο στην Ελλάδα. Τηλεφώνησε στον Τζον, παλιό του φίλο από τη Συρία, ο οποίος βρισκόταν ήδη στην Αθήνα. Αμέσως τον βοήθησε στέλνοντάς του χρήματα και περιμένοντάς τον στην Αθήνα, την πόλη που θα γινόταν και για τους δυο, το επόμενο σπίτι τους. Τότε δεν μπορούσαν να φανταστούν ότι η ζωή θα τους έφερνε μαζί σε έναν κοινό χώρο, που θα μπορούσαν να νιώσουν ασφάλεια και ζεστασιά.
Σήμερα αισθάνονται ασφαλείς. Ο Τζον βοηθά τον Πινάρ να γίνει πιο εξωστρεφής και να θεραπεύσει αυτό που τον πονάει πολύ, τους πονοκεφάλους, που απέκτησε μετά την κακοποίηση που υπέστη.
Ο Πινάρ, αν και διστακτικά, φαίνεται να είναι πιο αισιόδοξος από ποτέ. «Σιγά-σιγά θα ‘ανοιχτώ’ και θα καταφέρω να βάλω σε τάξη τα πράγματα ίσως και να εκπληρώσω τα όνειρά μου». Άλλωστε τώρα πια αναμένει την απόφαση για την παροχή ασύλου στην Ελλάδα, γεγονός που ενισχύει την αισιοδοξία του.
Στην ερώτηση ποια είναι τα όνειρά του, απαντά να ζει ελεύθερα, να μην τον βασανίζουν οι πόνοι, να συνεχίσει τις σπουδές του και να γίνει δικηγόρος, να προσέξει την εμφάνισή του, να βρει ένα σύντροφο, να αγαπήσει και να αγαπηθεί.
Τα όνειρα του Πινάρ μοιάζουν με αυτά των ανθρώπων της ηλικίας του, ενώ η ανάγκη του για αγάπη είναι ίδια για αυτόν όπως είναι για όλους τους ανθρώπους ανεξαρτήτως ηλικίας, προέλευσης, σεξουαλικής ταυτότητας, επαγγελματικής ιδιότητας, οικονομικής κατάστασης.
«Η αγάπη είναι για όλους», λέει ο Πινάρ.
Και εμείς συμφωνούμε μαζί του.
*Ο Πινάρ διαμένει σε δομή της οργάνωσης στο πλαίσιο του προγράμματος ‘Safe Refugee| Ασφαλής Πρόσφυγας’ που υλοποιεί το SolidarityNow και το οποίο αποτελεί μέρος του προγράμματος Έκτακτης Ανάγκης Υποστήριξης για την Ένταξη & τη Στέγαση, ESTIA, της Ύπατης Αρμοστείας του Ο.Η.Ε. για τους Πρόσφυγες και χρηματοδοτείται από την Υπηρεσία Ανθρωπιστικής Βοήθειας και Πολιτικής Προστασίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ECHO).
** Μέσω του προγράμματος Safe Refugee | Ασφαλής Πρόσφυγας, το SolidarityNow παρέχει στέγαση σε ΛΟΑΤΙ πρόσφυγες, σε ανεξάρτητα διαμερίσματα σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη. Όσοι και όσες συμμετέχουν στο πρόγραμμα λαμβάνουν δωρεάν υπηρεσίες ψυχοκοινωνικής υποστήριξης, νομικής συμβουλευτικής, συμμετέχουν σε εκπαιδευτικές και ψυχαγωγικές δραστηριότητες και είναι μέλη ενός ευρύτερου δικτύου υποστήριξης που στοχεύει στη βελτίωση των συνθηκών ζωή τους και στην υποστήριξή τους κατά τη διάρκεια διαμονής τους στην Ελλάδα.