Μαίρη, 62 χρονών

ωφελούμενη της Υπηρεσίας Ψυχολογικής Συμβουλευτικής και

Ψυχοθεραπείας, Κέντρο Αλληλεγγύης Αθήνας

«Θέλω να μάθουν οι συνάνθρωποί μου ότι μπορούν να λάβουν δωρεάν βοήθεια εδώ. Είμαι πολύ ευχαριστημένη από το έργο που γίνεται και για τους Έλληνες. Η ψυχολόγος μου με μαθαίνει να μιλώ και να ακούω τη Μαίρη – εμένα την ίδια δηλαδή. Να αντιμετωπίζω πιο ψύχραιμα τις καταστάσεις αλλά και το θυμό μου, που πολλές φορές αδυνατώ να ελέγξω».

Το φωτεινό δωμάτιο και το ηλιόλουστο πρωινό ταίριαζαν απόλυτα με τη Μαίρη – την ανοιχτόκαρδη ξανθή, με τα ζωηρά μάτια 62χρονη, η οποία θέλησε να μιλήσει για την εμπειρία της ως ωφελούμενη του Κέντρου Αλληλεγγύης του SolidarityNow στην Αθήνα.

Τα ψηλά παράθυρα του δωματίου άφηναν το φως να μπαίνει και η Μαίρη άφηνε τον εαυτό της ολοένα και πιο ελεύθερο. Μίλησε περιεκτικά για τη ζωή της. Τα παιδιά της, τον έρωτα, τις ατυχίες, τις ανησυχίες και τις προκλήσεις που την έφτασαν να αναζητήσει την υποστήριξη της ψυχολόγου.

Ο Νίκος, η Ελίνα, ο Παναγιώτης, ο Ορέστης και η Μαύρα.

Η Μαίρη είναι μητέρα πέντε παιδιών. Πέντε μεγάλων παιδιών για τα οποία περήφανα δηλώνει αρχικά «είμαι τυχερή γιατί τα παιδιά μου κάνουν αυτό που γουστάρουν!» και στη συνέχεια μάς τα συστήνει ένα-ένα: «Νίκος, ένας πολίτης του κόσμου, Ελίνα η χαρά, Παναγιώτης ο ανεξάρτητος, Ορέστης ο ριψοκίνδυνος, Μαύρα το μικρό μου».

Τα τρία μεγαλύτερα παιδιά είναι από τον πρώτο της γάμο, το γάμο με το Νίκο, «το Νίκο της» όπως τον αποκαλεί κατά τη διάρκεια της συζήτησής μας, μάλλον χωρίς να το συνειδητοποιεί κι η ίδια– το λέει ως δεδομένο, αυτονόητο. Η Μαίρη έμεινε χήρα στα 24 της έχοντας τρία παιδιά. Τόσο νέα κλήθηκε να αντιμετωπίσει κάτι τόσο μεγάλο, το δυστύχημα του Νίκου της.

Δούλεψε σκληρά όλα τα χρόνια μέχρι τη συνταξιοδότησή της, κάνοντας για μεγάλα χρονικά διαστήματα και δυο δουλειές, για να μεγαλώσει τα παιδιά της και να μην επιτρέψει ποτέ να νιώσουν αδύναμα λόγω της απουσίας του πατέρα τους. Τα κατάφερε. Δεν άφησε αυτό το γεγονός να εμποδίσει την πρόοδο τους, ενώ κατάφερε ο Νίκος της να παραμένει ζωντανός για τα παιδιά μέσα από τις διηγήσεις της. «Συνέχισα δυναμικά, όπως ήθελε εκείνος, όπως με είχε μάθει. Μου έμαθε πολλά όσο προλάβαμε να ζήσουμε μαζί – είχε μυαλό που σε καθήλωνε».

Η αγάπη της όμως για την οικογένεια και η ανάγκη της να προχωρήσει συναισθηματικά την οδήγησε στο δεύτερο σύντροφό της με τον οποίο απέκτησε τα δυο μικρότερα παιδιά της. Κάθε φορά που μιλά για τα παιδιά της τα μάτια της βουρκώνουν. Από αγάπη.

Η πρόκληση

Σήμερα η Μαίρη χρειάζεται να αντιμετωπίσει μια ακόμη πρόκληση. Χρειάζεται να ξεπεράσει μερικές από τις τυποποιημένες αρνητικές αντιλήψεις, τα στερεότυπα, που αφορούν στους άλλους, συμπεριλαμβανομένων των παιδιών της. Ξέρει ότι δεν μπορεί να ζητά να είναι όπως εκείνη έχει μάθει˙ να έχουν δηλαδή συγκεκριμένα χαρακτηριστικά και συμπεριφορές βάσει του κοινωνικού τους ρόλου. Δυσκολεύεται όμως στην πρακτική εφαρμογή της καλής της πρόθεσης και αυτό την οδήγησε να αναζητήσει βοήθεια.

«Δεν θέλω να είμαι προκατειλημμένη. Θέλω να αλλάξω και να κάνω το καλύτερο για τα παιδιά μου». Φοβάται ότι αυτό είναι το εμπόδιο που σήμερα υπονομεύει την επικοινωνία της με ένα από τα παιδιά της και θέλει να το υπερπηδήσει.

Τώρα όμως, η οικειότητα και η άνεση που νιώθει με την ψυχολόγο της στο Κέντρο Αλληλεγγύης αποτελούν τα θεμέλια της προόδου της, όπως οι δυο τους την ορίζουν. Η Μαίρη κερδίζει πίσω την ψυχραιμία της που θα τη βοηθήσει να υπερκεράσει απλουστευμένες αντιλήψεις προς όφελος των παιδιών της και της σχέσης της μαζί τους.

*Η Μαίρη είναι μία από τους ανθρώπους που δέχονται τις υπηρεσίες που προσφέρονται δωρεάν σε Έλληνες, πρόσφυγες και μετανάστες στο Κέντρο Αλληλεγγύης του SolidarityNow στην Αθήνα. Βρείτε περισσότερα για τις δωρεάν υπηρεσίες του Κέντρου Αλληλεγγύης Αθήνας: https://www.solidaritynow.org/kentro-allileggiis-athinas/.