Σοφία, 51 χρονών
ωφελούμενη της Υπηρεσίας Ψυχολογικής Συμβουλευτικής και
Ψυχοθεραπείας, Κέντρο Αλληλεγγύης Αθήνας
Όλα ξεκίνησαν οκτώ χρόνια πριν. Κάθε πτυχή της ζωής της Σοφίας άλλαξε αιφνίδια και ραγδαία.
Στα 43 της χρόνια -η 51 ετών σήμερα Σοφία- υπήρξε θύμα τροχαίου ατυχήματος. Ως συνέπεια αυτού, έχασε τη δουλειά της και λίγο καιρό αργότερα πήρε διαζύγιο από το δεύτερο σύζυγό της και πατέρα των τριών από τα τέσσερα παιδιά της. Από τον πρώτο της γάμο έχει ένα ακόμη παιδί – το μεγάλο της γιο, που είναι σήμερα 29 ετών και εργάζεται ως βοηθός φυσικοθεραπευτή. Μετά ακολουθούν ο Άγγελος, 14 ετών, η Βασιλική, 12 και ο μικρός Οδυσσέας στα πέντε. «Έχω τάξει τη ζωή μου στα παιδιά μου», μας λέει η Σοφία από την αρχή της συζήτησης και με αυτόν τον τρόπο ξεκαθαρίζει τόσο στον εαυτό της όσο και στους άλλους ότι στο επίκεντρο των πράξεων και επιλογών της βρίσκονται τα παιδιά της και το καλό τους.
«Γορίλες στην ομίχλη»
Από μικρή η Σοφία ενδιαφερόταν περισσότερο για τους άλλους και λιγότερο για τον εαυτό της. «Ένιωθα ότι δεν ανήκω στον κόσμο. Στον κόσμο αυτό που μου φαινόταν πάντα πολύ σκληρός. Να φανταστείς βοηθούσα τα μυρμήγκια να βρουν το δρόμο τους για να μην τα πατούν. Όταν ήμουν μικρή διάβασα το βιβλίο ‘Γορίλες στην ομίχλη’ της Αμερικανίδας ζωολόγου, Νταϊάν Φόσεϊ. Η ιστορία αυτής της γυναίκας με συγκλόνισε. Ονειρεύτηκα ότι θα καταφέρω να της μοιάσω, ότι θα φύγω από το κλειστό περιβάλλον, το ατομικό, και θα προσφέρω. Θα προσφέρω καλό στο σύνολο. Στον κόσμο ολόκληρο».
Δυστυχώς, τα όνειρά της δεν έγιναν πραγματικότητα όπως τα φανταζόταν. Ως μέλος μιας πενταμελούς φτωχής οικογένειας χρειάστηκε από νέα να παλέψει. Πήγε σε νυχτερινό λύκειο, αποφοίτησε, αλλά εγκατάλειψε την πιθανότητα των περαιτέρω σπουδών για να γίνει κοινωνική λειτουργός, γιατί χρειάστηκε να δουλεύει από νωρίς και να συμβάλει στην κάλυψη των οικογενειακών αναγκών. Συνέχισε μαθαίνοντας αγγλικά και ηλεκτρονικούς υπολογιστές και αποφοιτώντας από μια σχολή γραμματέων.
Στα 17 της, η Σοφία ήρθε «αντιμέτωπη με τον έρωτα», όπως λέει η ίδια. Παντρεύτηκε και απέκτησε ένα παιδί, ενώ λίγα χρόνια αργότερα πήρε διαζύγιο από τον πρώτο της σύζυγο, σε μια προσπάθεια να απεγκλωβιστεί και να κυνηγήσει τα όνειρά της. «Έτσι από τα 22 μου ήμουν ο αρχηγός μιας μονογονεϊκής οικογένειας. Εγώ και ο γιος μου, ο Άλκης, μεγαλώναμε μαζί. Έμαθα να βλέπω μέσα από τα μάτια του. Αυτό το συναίσθημα, να αντιλαμβάνομαι και να βιώνω τον κόσμο μέσα από τα μάτια των παιδιών μου δεν το αλλάζω με τίποτα!»
Ξαναπαντρεύτηκε λίγα χρόνια μετά και απέκτησε τα τρία μικρότερα παιδιά της. Όλα αυτά τα χρόνια, εργαζόταν ως ασφαλίστρια. Η αγάπη της για τους ανθρώπους, η εξωστρέφεια και η γλυκύτητά της ήταν όλα όσα χρειάζονταν για να γίνει πετυχημένη στη δουλειά αυτή.
Το τροχαίο ατύχημα, η απόλυση, το δεύτερο διαζύγιο, η τραυματισμένη υγεία
Και ξαφνικά όλα άλλαξαν. Οι αλυσιδωτές συνέπειες ενός απρόσμενου γεγονότος οδήγησαν τη Σοφία και τα παιδιά της στην εξαθλίωση. Η υγεία της Σοφίας αποκαταστάθηκε πλήρως έναν ολόκληρο χρόνο μετά το ατύχημα. Δε συνέβη το ίδιο όμως και με την εργασία. Η Σοφία δεν κατάφερε μέχρι σήμερα να βρει μια απασχόληση που θα εξασφαλίζει στην οικογένειά της μια αξιοπρεπή διαβίωση. Ταυτόχρονα, άρχισε να νιώθει άσχημα κοινωνικά, μην μπορώντας να ορίσει το γιατί. Τελικά κατάλαβε. «Γινόμουν αποδέκτης περίεργων συμπεριφορών από τον κοινωνικό περίγυρο. Στην αρχή νόμιζα ότι αυτό συνέβαινε λόγω της οικονομικής μου κατάστασης, αλλά τελικά ήταν κάτι άλλο, κάτι που δε φανταζόμουν. Δεν με αποδέχονται. Μια μητέρα μόνη με τρία παιδιά, ποιος ξέρει τί έχει κάνει ή τί είναι και για αυτό είναι μόνη της. Αισθάνομαι μια φρικτή αδικία. Ακόμη και ο γιος μου, ο Άγγελος, υπήρξε θύμα κοροϊδίας στο σχολείο».
15 λεπτά δημοσιότητας
Η κατάσταση της οικογένειας της Σοφίας έγινε γνωστή στο ευρύ κοινό. Το μέσο για αυτό ήταν η έκθεση του γιου της Άγγελου με θέμα τα προβλήματα που βιώνει ο ίδιος ως μέλος μιας πολύτεκνης οικογένειας. Η έκθεση του μικρού Άγγελου βραβεύθηκε σε ένα μαθητικό διαγωνισμό, με έπαθλο 500 ευρώ. Μετά από αυτή την επιτυχία, η Σοφία προσκλήθηκε από εκπομπές στην τηλεόραση και το ραδιόφωνο για να μιλήσει για τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η οικογένειά της και που τόσο γλαφυρά και εύστοχα είχε περιγράψει ο Άγγελος στην έκθεσή του.
Δυστυχώς, ούτε τα 500 ευρώ ήταν αρκετά για να μην τους κόψουν το ρεύμα, ενώ η διάρκεια του θετικού αντίκτυπου από τη δημοσιότητα ήταν πολύ μικρή. Το μόνο αίτημα της Σοφίας ήταν και παραμένει, να βρει δουλειά. Αυτό ζητούσε και στις εκπομπές που μίλησε για τις δυσκολίες της ζωής της, αυτό ζητά και σήμερα.
Ένας χρόνος στο Κέντρο Αλληλεγγύης Αθήνας
Η Σοφία πια αισθάνθηκε να είναι αντιμέτωπη με δύο προβλήματα και τα δύο θεμελιώδη για τη ζωή της, άρα και τη ζωή των παιδιών της: την ανεργία και τον κοινωνικό ρατσισμό.
Δεν άντεξε να σηκώνει μόνη της το βάρος των οικογενειακών υποχρεώσεων, των αναγκών των παιδιών της, των ασταμάτητων προσπαθειών για την εύρεση εργασίας, των κοινωνικών επιθέσεων. Κυρίως όμως δεν ήθελε να τη βλέπουν τα παιδιά της διαρκώς πιεσμένη και θυμωμένη.
«Φτάνει κάποια στιγμή στη ζωή σου που πνίγεσαι. Ο συσσωρευμένος θυμός μου έγινε σαν νερό που με έπνιγε. Ήρθε η στιγμή και ζήτησα βοήθεια. Σήμερα διηγούμαι την ιστορία μου και λαμβάνω σπουδαία βοήθεια. Χαίρομαι τόσο πολύ που υπάρχει το Κέντρο Αλληλεγγύης στην Αθήνα και λειτουργεί πραγματικά για όλους, για όλο τον πλανήτη. Αισθάνομαι πολύ όμορφα στο χώρο του Κέντρου, γίνομαι μέρος μιας πολυεθνικής κοινότητας».
Σήμερα η Σοφία αισθάνεται καλύτερα, συζητά με την ψυχολόγο του Κέντρου και εκφράζει το θυμό της, τα συναισθήματά της, ενώ παράλληλα μαθαίνει να αντιδρά στον κοινωνικό ρατσισμό που νιώθει να υφίστανται ως διαζευγμένη μητέρα τριών ανήλικων παιδιών. Επόμενός της στόχος είναι να βρει δουλειά. Μέχρι τότε όμως, δεν τα παρατά πια. Έχει λάβει και λαμβάνει την υποστήριξη που χρειάζεται και που την έχει ενεργοποιήσει, ενώ τώρα πια μπορεί και δηλώνει χειροτέχνης. Το δηλώνει, γιατί είναι! Φτιάχνει υπέροχα πράγματα με πρώτες ύλες όπως η πέτρα και το τούβλο, ζωγραφίζει, δημιουργεί πάνω σε πηλό. Έχει λάβει μάλιστα μέρος στην έκθεση για χειροτέχνες του Δήμου Φυλής!
Η Σοφία θα τα καταφέρει.
Και στη συνέχεια θα μπορέσει να βοηθήσει και άλλους πέρα από την ίδια της την οικογένεια και αυτό θα είναι μια μικρή πραγμάτωση του ονείρου της – να προσφέρει στους συνανθρώπους της. Το SolidarityNow θα βρίσκεται στο πλευρό της για όσο εκείνη το χρειάζεται.
*Η Σοφία είναι μία από τους ανθρώπους που δέχονται τις υπηρεσίες που προσφέρονται δωρεάν σε Έλληνες, πρόσφυγες και μετανάστες στο Κέντρο Αλληλεγγύης του SolidarityNow στην Αθήνα. Βρείτε περισσότερα για τις δωρεάν υπηρεσίες του Κέντρου Αλληλεγγύης Αθήνας: https://www.solidaritynow.org/kentro-allileggiis-athinas/.