Δεν την έχει σταματήσει σχεδόν τίποτα. Αυτό το μοναδικό που τη «σταμάτησε», την έκανε για την ακρίβεια να αλλάξει πορεία και να αρχίσει κάτι νέο. Το νέο ήταν και παραμένει για εκείνη νέο όπως μας λέει, «αφού κάθε μέρα αλληλεπιδρώ, μαθαίνω και αλλάζω», η εργασία της ως δικηγόρος στο Κέντρο Αλληλεγγύης του SolidarityNow στην Αθήνα.
Η Μαρίνα στα 39 της, εκτός από δικηγόρος, είναι σύζυγος και μητέρα τριών παιδιών. Με αυθορμητισμό και αμεσότητα, μας αφηγείται στιγμές και γεγονότα της ζωής της που μαρτυρούν ότι από μικρή και με χαρακτηριστικό την ευγένεια, διεκδικούσε, αμφισβητούσε την ίδια της την πορεία και τις επιλογές της, και σήμερα όλα τα παραπάνω φαίνεται να τη δικαιώνουν.
Σε μια φράση «Να αποδεχόμαστε τον εαυτό μας και να αγκαλιάζουμε τις αδυναμίες μας», συνοψίζει η Μαρίνα το μήνυμά της προς όλες τις γυναίκες, με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα για τη Γυναίκα. Αυτό κατάφερε για τον εαυτό της μια κρίσιμη χρονική στιγμή για την ίδια, αλλά και για την ελληνική κοινωνία. Ένας άνθρωπος ανοιχτός και ευαίσθητος όπως η Μαρίνα, που όμως δραστηριοποιούνταν σε έναν χώρο τεχνοκρατικό, δεν μπόρεσε τελικά να μείνει απαθής μπροστά στην οικονομική κρίση, στο προσφυγικό ζήτημα και τις συνέπειές τους στις ζωές των ανθρώπων. Όταν όλα αυτά συμβαίνουν έχει μια πολύ καλή δουλειά, έχει τα παιδιά της, αλλά αντιλαμβάνεται την ανάγκη της για μια αλλαγή επαγγελματικού προσανατολισμού και επιλέγει να την κάνει. Αποδέχεται τις ευαισθησίες της λοιπόν και μετατρέπει τις δεξιότητές της και το επιστημονικό της αντικείμενο σε εργαλείο προσφοράς. Γρήγορα γίνεται εθελόντρια σε μια ανθρωπιστική οργάνωση «απασχολούσα παιδιά προσφύγων ή μεταναστών, όσο οι γονείς τους λάμβαναν βοήθεια από τις υπηρεσίες της οργάνωσης. Η επαφή με τα παιδιά ήταν λυτρωτική. Πρόσφερα το περίσσευμα αγάπης που είχα και έχω – επικοινωνούσα με τα παιδιά μέσα από τη μουσική, το παιχνίδι με τη μπάλα, αλλά κυρίως μέσα από την αγάπη».
Μαζί με τον εθελοντισμό, γρήγορα ανατρέχει στο ενδιαφέρον που είχε εκφράσει ως μεταπτυχιακή φοιτήτρια για τα νομικά μαθήματα που σχετίζονταν με τα ανθρώπινα δικαιώματα. Η απασχόλησή της ως δικηγόρος στο Κέντρο Αλληλεγγύης του SolidarityNow στην Αθήνα είναι αυτό που απαντά στην ανάγκη της Μαρίνας για αλλαγή. Ξεκινά την εργασία της τον Νοέμβριο του 2016 και μας λέει ότι «Ξεκίνησα με πολύ άγχος. Αφενός γιατί το αντικείμενο ήταν νέο και αφετέρου γιατί με δυσκόλευε η συναισθηματική μετάβαση από τον κόσμο και τις ιστορίες των ωφελούμενών μας, στη δική μου πραγματικότητα. Όμως σιγά-σιγά λάτρεψα τη φύση της δουλειάς, τις νέες γνώσεις, την αλληλεπίδραση με τους ανθρώπους και την ψυχική ικανοποίηση από τις αλλαγές που επιφέρεις στις ζωές τους.
Εργάζομαι με ανθρώπους που έχουν επείγουσες ανάγκες, όμως παίρνω δύναμη κι εγώ η ίδια μέσα από αυτούς. Τους θαυμάζω για τη δύναμη και την ανθεκτικότητά τους και μαθαίνω κάθε μέρα από το παράδειγμά τους. Έχω αλλάξει. Είμαι πιο ευπροσάρμοστη, πιο συγκαταβατική, πιο ήπια, αποδέχομαι τους άλλους όπως ακριβώς είναι και νοιώθω συναισθηματικά πληρέστερη. Πιστεύω ακράδαντα πως ό,τι δίνεις σε συναίσθημα και αγάπη σου γυρίζει πίσω στο διπλάσιο. Σε αυτόν τον κόσμο προσπαθώ να μυήσω και τα παιδιά μου».
*Το Κέντρο Αλληλεγγύης Αθήνας χρηματοδοτείται από το SolidarityNow και το Open Society Foundation (OSF/OSIFE) και υποστηρίζεται από τον Δήμο Αθηναίων.