Το Κέντρο Υποστήριξης Προσφύγων του SolidarityNow στη Θεσσαλονίκη σήμερα έχει ντυθεί στα γιορτινά. Συγκεκριμένα, η ομάδα του Κέντρου έχει προετοιμάσει μια μικρή γιορτή για τους 15 ωφελούμενούς μας, που παρακολούθησαν με επιτυχία τα δωρεάν σεμινάρια πεντικιούρ-μανικιούρ -μέρος του εκπαιδευτικού προγράμματος της οργάνωσης. Ανάμεσα στους πτυχιούχους, είναι και ο 28χρονος Ιμπραχίμ από τη Συρία, ο οποίος έμαθε τεχνικές και μεθόδους αισθητικής των άνω και των κάτω άκρων στο «Ινστιτούτο Ανάπτυξης Απασχόλησης», στη Θεσσαλονίκη. Περήφανος ο Ιμπραχίμ κρατάει στα χέρια του το πιστοποιημένο του δίπλωμα, και μας λέει ότι σκέφτεται πολύ σοβαρά να εργαστεί part-time ως τεχνίτης περιποίησης χεριών και ποδιών.
Ο Ιμπραχίμ αν και είναι ένας πολύ χαμηλών τόνων άνθρωπος, την ίδια στιγμή είναι πολύ δυναμικός και δραστήριος. Στην Ελλάδα βρίσκεται από τον Ιανουάριου του 2018. Μέσα σε αυτό το διάστημα προσπαθεί με κάθε τρόπο να μάθει ελληνικά και αγγλικά και να βρει δουλειά. Το Φεβρουάριο επεδίωξε και γράφτηκε στα μαθήματα γλωσσών, που προσφέρει το Κέντρο Υποστήριξης Προσφύγων, ενώ παράλληλα έχει αναζητήσει υποστήριξη και από την Εργασιακή Σύμβουλο του Κέντρου. Οι δάσκαλοί του μιλούν με τα καλύτερα λόγια για τις επιδόσεις του. Για τον Ιμπραχίμ η ελληνική γλώσσα αποτελεί το διαβατήριό του για να συνεχίσει να ζει στην Ελλάδα. Στη Συρία σπούδασε νέες τεχνολογίες στη γεωργία (agriculture engineering), μάλιστα είχε δουλέψει στο συγκεκριμένο αντικείμενο. Με δική του πρωτοβουλία έχει προσεγγίσει εταιρείες τροφίμων, στις οποίες έχει καταθέσει το βιογραφικό του. Ωστόσο στην εύρεση εργασίας δεν αρκεί να έχεις ένα πτυχίο, απαραίτητη είναι και η γνώση της ελληνικής ή της αγγλικής γλώσσας. Ο Ιμπραχίμ όμως είναι αποφασισμένος να μάθει και τις δυο γλώσσες.
Το ενδιαφέρον του για τα σεμινάρια ονυχοπλαστικής προέκυψαν τυχαία. Συγκεκριμένα, άκουσε κάποιες συμμαθήτριές του στο Κέντρο να μιλάνε για αυτά και από περιέργεια αποφάσισε να δηλώσει και αυτός συμμετοχή. Όταν όμως μπήκε στον κόσμο των μυστικών ομορφιάς και περιποίησης άρχισε να του αρέσει. «Στην αρχή ήμουν περίεργος, μετά όμως με τον καιρό μου άρεσε και εκτίμησα τις ευεργετικές ιδιότητες της συγκεκριμένης τεχνικής. Πιστεύω ότι το μανικιούρ και το πεντικιούρ είναι θέμα υγιεινής για όλους, και για τους άνδρες. Θα ήθελα να συνεχίσω την επιμόρφωσή μου στο συγκεκριμένο αντικείμενο», σημειώνει. Τον ρωτάμε τί έμαθε μέσα από το 60 ωρών σεμινάριο. «Έμαθα να κάνω μανικιούρ, πεντικιούρ, τζελ και διάφορες άλλες τεχνικές, όπως το να δημιουργώ τεχνητά νύχια και να τα σχεδιάζω», μας λέει. Η ατμόσφαιρα στα μαθήματα -τα οποία γίνονταν κάθε Σάββατο- ήταν πολύ ευχάριστη και φιλική. Ως ο μοναδικός άνδρας ήταν φυσικό να συγκεντρώσει τα βλέμματα των συμμαθητριών του. Όταν η δασκάλα τους η Ντίνα τούς χώρισε σε γκρουπ δυο ατόμων για να εξασκηθούν στο μανικιούρ, όλοι μαζεύονταν για να δουν τη δουλειά του στα χέρια της συμμαθήτριάς του. Άραγε είναι καλός στο μανικιούρ; «Όσο εξασκούμε, τόσο βελτιώνομαι», μας απαντάει με μετριοφροσύνη. «Αποφάσισα να μάθω αυτή την τέχνη, για να βρω δουλειά, και δε με ενδιαφέρει η γνώμη των άλλων ανθρώπων», τονίζει.
«Για να μείνω σε αυτή την χώρα και να έχω μια πιο σταθερή ζωή πρέπει να μάθω ελληνικά. Το κλειδί για όλα είναι η γλώσσα», επισημαίνει ο Ιμπραχίμ, ο οποίος έχει υποβάλλει τα χαρτιά του για την απόκτηση ασύλου στην Ελλάδα. Όπως μας λέει χαρακτηριστικά, η εκμάθηση ελληνικών είναι ο πρώτος του στόχος και ο δεύτερος είναι να κάνει ένα μεταπτυχιακό και αργότερα διδακτορικό πάνω στην Τεχνολογία Τροφίμων. Πολλοί είναι εκείνοι που θέλουν να πάρουν τα χαρτιά τους και να φύγουν από την Ελλάδα. Στην αρχή και ο Ιμπραχίμ ήταν ένας από αυτούς, περνώντας όμως ο καιρός άλλαξε γνώμη και άρχισε να ονειρεύεται τη ζωή του εδώ. «Ο τρόπος ζωής στην Ελλάδα μοιάζει πολύ με εκείνον της Συρίας», υπογραμμίζει. Πέρα όμως από αυτό, οι άνθρωποι εδώ του φαίνονται πολύ φιλικοί και τον βοηθούν με κάθε τρόπο να μάθει ελληνικά, διορθώνοντάς τον ευγενικά.
Ο Ιμπραχίμ δεν έχει ακόμα αποκτήσει Έλληνες φίλους, αν και θα το ήθελε πολύ. Η αγαπημένη του λέξη στα ελληνικά είναι το «ευχαριστώ». «Μου αρέσει αυτή η λέξη, γιατί όπου κι αν πάω όλοι τη χρησιμοποιούν. Στη χώρα μου δε συνηθίζουν να λένε ευχαριστώ. Μου αρέσει όταν την ακούω», σημειώνει. Κλείνοντας τη συζήτησή μας, τον ρωτάμε αν θέλει να στείλει ένα μήνυμα σε κάποιον. «Θέλω να στείλω ένα μήνυμα στους συμπατριώτες μου. Στη ζωή μας είναι πολλές οι δυσκολίες που αντιμετωπίζουμε, ωστόσο όλα αυτά αποτελούν μια πολύτιμη για εμάς εμπειρία».
*Το Κέντρο Υποστήριξης Προσφύγων υποστηρίζεται από την Ύπατη Αρμοστεία του Ο.Η.Ε. για τους Πρόσφυγες (UNHCR) και την UNICEF και χρηματοδοτείται από την Υπηρεσία Ανθρωπιστικής Βοήθειας και Πολιτικής Προστασίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ECHO).
**Το Εκπαιδευτικό Πρόγραμμα του SolidarityNow υλοποιείται με την υποστήριξη της UNICEF και τη χρηματοδότηση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, τμήμα Ανθρωπιστικής Βοήθειας.