Πολλά άλλαξαν κατά τη διάρκεια της πανδημίας. Με όλες τις σημαντικές δραστηριότητες στο χώρο της αγοράς εργασίας και της εκπαίδευσης να «παγώνουν» ή να αναστέλλονται, άμεση προτεραιότητα για εμάς, στην Ομάδα Απασχολησιμότητας στο Κέντρο Αλληλεγγύης Αθήνας του SolidarityNow, ήταν η προσαρμογή μας στη νέα κατάσταση. Για να μπορέσουμε να παραμείνουμε στο πλευρό των ωφελούμενών μας και να ανταποκριθούμε άμεσα και κυρίως, αποτελεσματικά στις ανάγκες τους.
Η μεγαλύτερη πρόκληση για εμένα αυτή την περίοδο, είναι να συνεχίσω να παρέχω τις υπηρεσίες μου και να βοηθάω ανθρώπους που αντιμετωπίζουν δυσκολίες, ενώ ταυτόχρονα πρέπει να παλέψω και με τα δικά μου προβλήματα. H απότομη προσαρμογή σε μια νέα πραγματικότητα, με όλες τις ψυχολογικές συνέπειες, είναι κάτι που απασχολεί τους ανθρώπους που στηρίζουμε και με τους οποίους επικοινωνώ καθημερινά. Αλλά απασχολούν και εμένα.
Σε αυτές λοιπόν τις νέες συνθήκες, και προσπαθώντας να κάνουμε ό,τι καλύτερο μπορούμε, προέκυψε μια νέα δράση διασύνδεσης μεταξύ της – Υπηρεσίας Απασχολησιμότητας και μιας μεγάλης εταιρίας ανθρώπινου δυναμικού, που δραστηριοποιείται στον τομέα του τουρισμού. Ξεκινήσαμε λοιπόν να αποστέλλουμε σταδιακά στην εταιρία τα βιογραφικά 160 ωφελούμενων του SolidarityNow και 9 ακόμη ΜΚΟ -δηλαδή ανθρώπων που είχαν επισκεφθεί στο παρελθόν εργασιακούς συμβούλους ζητώντας να βρουν δουλειά. Η εταιρία με τη σειρά της, καλεί τους ωφελούμενους σε τηλεφωνικές συνεντεύξεις.
Καθώς ανέλαβα αυτή τη νέα πρωτοβουλία, διαπίστωσα ότι αυτή η επαγγελματική διαδικασία έγινε με πολύ «ανθρώπινους όρους». Κατά τη διάρκεια της επικοινωνίας μου με τους συμβούλους εργασίας, υπήρχαν πολλές στιγμές που μοιραστήκαμε τις ανησυχίες μας, τους φόβους μας και την αγωνία μας για τους πιο ευάλωτους ανθρώπους. Μοιραστήκαμε όμως και την αισιοδοξία μας, την ευγνωμοσύνη μας για την ύπαρξη αυτής της πρωτοβουλίας που αναλάβαμε, αλλά και τις εκτιμήσεις μας για το μελλοντικό άνοιγμα της αγοράς του τουρισμού, και τις ευκαιρίες που θα μπορούσαν να δημιουργηθούν τώρα, όπως τα οφέλη της τηλεργασίας.
Οι ωφελούμενοί μας αποδέχτηκαν με μεγάλη χαρά να δώσουν συνέντευξη και μάλιστα, ένιωσαν ανακούφιση όταν ανακάλυψαν ότι η αγορά εργασίας δεν έχει «πεθάνει». Αρχικά επικοινώνησα μαζί τους για να τους ενημερώσω για τις συνεντεύξεις τους. Παράλληλα όμως, τους ενθάρρυνα και συζητήσαμε για το πώς το βιώνουν όλο αυτό. Ταυτόχρονα, θέλησαν να τους υποστηρίξω και να τους ενδυναμώσω – κάτι που βοήθησε και εμένα την ίδια. Ένιωσα την ανακούφισή τους στη χροιά της φωνής τους. Είναι απίστευτο ότι μετά από όλη αυτή την επικοινωνία, που εμπεριέχει και πολύ προσωπική προσπάθεια, νιώθω την κούραση να εξαφανίζεται.
Αυτή την περίοδο με συγκίνησε ιδιαίτερα μια ωφελούμενή μου από την Ελλάδα. Θα την ονομάσω Μαρία. Η Μαρία είναι πάνω από 45, δεν έχει συγγενείς, είναι άνεργη και δυσκολεύεται πολύ να βρει εργασία. Έκανα μαζί της κάποιες τηλεφωνικές συνεδρίες για να μπορέσουμε να φτιάξουμε το βιογραφικό της και να το στείλουμε σε πιθανούς εργοδότες. Την πρώτη φορά που μιλήσαμε στο τηλέφωνο, έκλαιγε λόγω της απογοήτευσης που ένιωθε για την «κατάρρευση», όπως πίστευε, της αγοράς εργασίας, αλλά και για το γεγονός ότι αδυνατούσε να καλύψει ακόμη και τις βασικές της ανάγκες. Χρειάστηκε προσπάθεια από μέρους μου για να την κάνω να καταλάβει ότι η στεναχώρια της προερχόταν από σκέψεις και πεποιθήσεις της για την αγορά εργασίας αλλά και για τον εαυτό της, που ήταν λανθασμένες
Μαζί στείλαμε πολλές αιτήσεις. Την παρέπεμψα και την προετοίμασα για τηλεφωνική συνέντευξη σε εταιρία του δικτύου μας, με πολύ καλά αποτελέσματα. Την ενθάρρυνα να διεκδικήσει και τελικά να λάβει το επίδομα υποστήριξης για μακροχρόνια ανέργους -που δεν γνώριζε ότι δικαιούται. Μετά από πολλές τηλεφωνικές, συνεδρίες, είναι εμφανές πια ότι η Μαρία είναι ένας άλλος άνθρωπος. Όχι μόνο σε σχέση με τη διάθεσή της, αλλά και με τη στάση ζωής της. Και αυτό είναι ένα από τα πράγματα που με κάνουν περήφανη για τη δουλειά μου – το ότι δηλαδή μπορώ να βελτιώνω, στο μέτρο του δυνατού, τη ζωή των ανθρώπων που εξυπηρετώ και να τους παρουσιάζω τις ευκαιρίες που ανοίγονται μπροστά τους. Γιατί πάντα υπάρχουν ευκαιρίες, ακόμη και εν μέσω αυτής της κρίσης.
Είμαι η Ευαγγελία Τσιλιμίγκρα και είμαι Εργασιακή Σύμβουλος. Εργάζομαι στην Υπηρεσία Απασχολισημότητας στο Κέντρο Αλληλεγγύης Αθήνας του SolidarityNow. To Kέντρο Αλληλεγγύης Αθήνας υποστηρίζεται από τα EEA και Norway Grants, με διαχειριστή δωρεάς τους HumanRights360 και ΣΟΛ CROWE. Το Κέντρο υποστηρίζεται επίσης από το Δήμο Αθηναίων.