«Θυμάμαι το παρελθόν μου και λέω ότι σήμερα είναι όλα τέλεια»

Ράχα, ωφελούμενη του προγράμματος Future Interpreters, SolidarityNow

Σάββατο, στο Κέντρο Αλληλεγγύης του SolidarityNow στη Θεσσαλονίκη.

Νέοι από διάφορες χώρες έχουν συγκεντρωθεί για να παρακολουθήσουν τα σεμινάρια κατάρτισης διερμηνέων, Future Interpreters, που προσφέρει το SolidarityNow με την υποστήριξη του Guerilla Foundation. Οι εκπαιδευτές προετοιμάζουν ένα παιχνίδι για τους συμμετέχοντες – ένα παιχνίδι εναλλαγής ρόλων.

Οι ωφελούμενοι-συμμετέχοντες χωρίζονται σε τρεις ομάδες. Πρέπει μέσα σε λίγα λεπτά να οργανώσουν ένα εικονικό ραντεβού για έναν ωφελούμενο από το Αφγανιστάν με την Υπηρεσία Ασύλου. Στην ομάδα υπάρχουν ένας δικηγόρος που εκπροσωπεί τον ωφελούμενο, ένας νεαρός από την Παλαιστίνη που υποδύεται τον ωφελούμενο από το Αφγανιστάν και η Ράχα από το Ιράν η οποία έχει το ρόλο του διερμηνέα. Δε γνωρίζουμε αν τελικά η Υπηρεσία Ασύλου θα αποφασίσει ευνοϊκά για τον ωφελούμενο, άλλα όλοι όσοι συμμετείχαν στο παιχνίδι εναλλαγής ρόλων, έμαθαν πώς μπορούν να διαχειριστούν μια τέτοια διαδικασία, πώς να καλλιεργήσουν την ενσυναίσθηση και πώς να προλαμβάνουν μελλοντικές απαιτητικές περιπτώσεις, ανθρώπων που βρίσκονται σε ανάγκη.

Μετά το τέλος του σεμιναρίου έχουν σχηματιστεί οι πρώτες παρέες που συζητούν για τα μαθήματα και τις εντυπώσεις τους. Σήμερα ήταν η τελευταία μέρα του σεμιναρίου. Μία από τους συμμετέχοντες στο πρόγραμμα Future Interpreters είναι η Ράχα, που γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Ιράν. Η Ράχα έχει μια ηρεμία και μια πραότητα. Τα μαύρα σκούρα ιρανικά της μάτια δεσπόζουν στο λευκό σαν από πορσελάνη πρόσωπό της. Πέρα από την ομορφιά της σε κερδίζει αμέσως με τους ευγενικούς της τρόπους και το χαμόγελό της. «Μάθαμε τόσα πράγματα παρακολουθώντας αυτό το σεμινάριο. Από το πώς να ντυνόμαστε μέχρι το πώς να διαχειριζόμαστε μια δύσκολη κατάσταση, όπως για παράδειγμα όταν οι ωφελούμενοι είναι θυμωμένοι. Μου άρεσαν πολύ και οι διαφορετικές μέθοδοι διδασκαλίας που χρησιμοποιούσαν οι εκπαιδευτές μας, έκαναν το σεμινάριο ακόμα πιο ενδιαφέρον. Επίσης, η αλληλεπίδραση με τα υπόλοιπα παιδιά, δημιουργούσε μια ζεστή ατμόσφαιρα. Θα ήθελα πολύ να βρω μια δουλειά πάνω σε αυτό τον τομέα», αναφέρει η Ράχα.

Όσο περνάει η ώρα, η Ράχα μιλά περισσότερο και η συζήτηση καταλήγει σε μια εκ βαθέων εξομολόγηση. Στην Ελλάδα ήρθε με το σύζυγό της πριν ένα χρόνο. «Αντιμετώπιζα πολλά προβλήματα στη χώρα μου», εξομολογείται. Η Ράχα μεγάλωσε σε μια μεσοαστική ιρανική οικογένεια. Από πολύ μικρή ηλικία είχε κλίση στα καλλιτεχνικά μαθήματα. Έτσι λοιπόν, σπούδασε καλές τέχνες και έγινε δασκάλα ζωγραφικής.

Η Ράχα είναι διαζευγμένη και μητέρα ενός 11χρονου παιδιού. Σήμερα όμως έχει έναν ευτυχισμένο γάμο, ο οποίος έχει περάσει πολλές αντιξοότητες, τις οποίες το ζευγάρι αντιμετώπισε ενωμένο μέχρι το τέλος και σήμερα οι δυο τους ζουν στη Βόρεια Ελλάδα, στο δικό τους σπίτι. Η Ράχα με τον ερχομό της στην Ελλάδα πήρε την απόφαση και βαπτίστηκε χριστιανή. Μάλιστα, ύστερα από κοινή απόφαση του ζευγαριού, αποφάσισαν ότι θέλουν να παντρευτούν με χριστιανικό γάμο. Είχαν παντρευτεί ήδη στο Ιράν, αλλά για αυτούς είχε μεγάλη σημασία να επισφραγίσουν ξανά τη σχέση τους. Όπως μας διηγείται δεν είχαν τα χρήματα για να καλύψουν τα έξοδα της τελετής. Ζούσαν σε ένα χώρο φιλοξενίας πολύ μακριά από το κέντρο της πόλης και δεν εργάζονταν. Η Ράχα στο τέλος όμως φόρεσε το παλιό νυφικό της καινούργιας της φίλης και παντρεύτηκε με τον άνδρα της ενώπιον καλών φίλων.

Η ώρα έχει περάσει και τα περισσότερα άτομα που συμμετείχαν στο σεμινάριο έχουν αποχωρίσει. Το γκρίζο σκηνικό της πόλης, έξω από τα παράθυρα κάνει πιο έντονη την αίσθηση της μελαγχολίας. Η φωνή όμως της Ράχα και η ιστορία της ζωής της είναι μια ηλιαχτίδα φωτός μέσα σε αυτό το σκούρο σκηνικό. Η Ράχα θεωρεί τον εαυτό της τυχερό που βρίσκεται στην Ελλάδα – «Πολλοί με ρωτάνε γιατί θέλω να μείνω στην Ελλάδα και τους απαντάω γιατί να φύγω; Όλα είναι ωραία εδώ. Είμαι ελεύθερη, μπορώ να είμαι με τον άνδρα μου, μπορώ να χαίρομαι. Πού μπορώ να βρω καλύτερο μέρος στον κόσμο; Είμαι πολύ χαρούμενη που ζω στην Ελλάδα. Ύστερα από όλα αυτά που έχω περάσει, μπορώ να πω ότι είμαι τόσο δυνατή και τίποτα πια δε θα με κάνει να κλάψω». Σε αντίθεση με εκείνη, ο άνδρας της δεν είναι τόσο αισιόδοξος. Παραπονιέται για το πώς θα βρουν δουλειά και πώς θα καταφέρουν να βιοποριστούν. «Ανησυχώ λίγο για τον άνδρα μου. Για εμένα είναι διαφορετικά. Έχω περάσει πολύ δύσκολα στη ζωή μου. Όταν μιλάω για το τώρα, κοιτάζω το παρελθόν μου, και λέω ότι σήμερα είναι όλα τέλεια», συμπληρώνει η Ράχα. Φυσικά αυτό που της λείπει είναι το παιδί της, «το όνειρό μου είναι να δω ξανά το παιδί μου». Ο πρώτος σύζυγός της, τής είχε απαγορεύσει να το βλέπει και να του μιλάει στο τηλέφωνο. Οι μυς του προσώπου της τεντώνονται και τα μάτια της κοκκινίζουν. «Όταν λυθεί κι αυτό, ελπίζω να έχουμε μια κανονική ζωή στην Ελλάδα», καταλήγει η Ράχα. 

*Το πρόγραμμα Future Interpreters υλοποιήθηκε από το SolidarityNow, με την υποστήριξη του Guerrilla Foundation και σε συνεργασία με τo Σύλλογο Μερίμνης Ανηλίκων (ΣΜΑ) και την Πανελλήνια Ένωση Επαγγελματιών Μεταφραστών Πτυχιούχων Ιονίου Πανεπιστημίου.