«Ό,τι συμβαίνει, συμβαίνει για ένα σκοπό. Και όλα αυτά τα σκαλιά, οι καλές και οι κακές στιγμές με οδήγησαν σε αυτό το σημείο. Ευτυχώς πάντα σκέφτομαι θετικά – διαφορετικά ποιο το νόημα;»

Είναι 18:30 το απόγευμα και το γραφείο έχει σχεδόν αδειάσει. Καθόμαστε σε ένα μικρό δωμάτιο, όπου οι κοινωνικοί λειτουργοί και οι ψυχολόγοι της οργάνωσης έχουν συνήθως συνεδρίες με τους ωφελούμενους του Κέντρου Αλληλεγγύης Θεσσαλονίκης. Περιμένουμε τον Κάμελ, παλιό συνάδελφο. Η ιστορία του Κάμελ είναι πολύ διαφορετική από εκείνες που έχουμε συνηθίσει να ακούμε. Μέσα σε διάστημα τριών χρόνων, από πρόσφυγας κατάφερε όχι μόνο να βρει δουλειά, να συντηρεί οικονομικά τον εαυτό του, να νοικιάζει το δικό του σπίτι αλλά και να διεκδικήσει υποτροφία από την Αμερικάνικη Πρεσβεία για να σπουδάσει στο Perrotis College.

Είναι 19:00 και ο φίλος μας καταφθάνει λαχανιασμένος. Ζητάει συγνώμη για την καθυστέρηση, αλλά πριν λίγο κατάφερε να τελειώσει με τη δουλειά. Αυτό που χαρακτηρίζει τον Κάμελ, πέρα από το τεράστιο χαμόγελό του, είναι η θετική του διάθεση απέναντι στη ζωή. Σταθερός, επίμονος, σωστός επαγγελματίας, κοινωνικός, ανεξάρτητος, είναι μερικά από τα στοιχεία που τον προσδιορίζουν ως άνθρωπο. Είναι μόλις 26 χρονών και κατάγεται από τη Συρία. Έχει σπουδάσει μηχανικός αγροτικού περιβάλλοντος και έχει δουλέψει για 5 χρόνια σε μια εταιρεία ως διερμηνέας. Θέατρο, ποδόσφαιρο, κολύμβηση, κινηματογραφικές προβολές και Cinema Paradiso, εκδρομές στο χωριό του, ήταν μερικές από τις ασχολίες και τα ενδιαφέροντά του όταν ακόμα ζούσε στη Χομς. Μιλάει με πολλή αγάπη και θαυμασμό για τους γονείς του, οι οποίοι παρά τις δυσκολίες κατάφεραν και μεγάλωσαν τέσσερα αγόρια. Η ζωή του άλλαξε όμως με τον πόλεμο.

Στην Ελλάδα έφτασε το Μάρτιο του 2016. Αρχικός του στόχος ήταν να πάει στην Ολλανδία, αλλά όπως και οι άλλοι αιτούντες άσυλο, παγιδεύτηκε στη «φαβέλα» της Ειδομένης. Εκεί ξεκίνησε να βοηθάει τους συμπατριώτες τους κάνοντας μεταφράσεις εθελοντικά για τις διάφορες οργανώσεις που ήταν εκεί. Όταν άρχισε να αναζητάει εργασία, ο δρόμος του τον έφερε στο SolidarityNow, όπου εργάστηκε ως διερμηνέας. «Έμαθα πολλά ως επαγγελματίας, αλλά και ως άνθρωπος. Μετά το SolidarityNow όλοι με ήθελαν στην οργάνωσή τους», μας λέει. Ο Κάμελ μέχρι στιγμής έχει δουλέψει με διάφορες διεθνείς αλλά και ελληνικές οργανώσεις και σε διάφορα πόστα. «Ήμουν πρόθυμος να αξιοποιήσω κάθε ευκαιρία που εμφανιζόταν για να βελτιώσω τον εαυτό μου και τις ικανότητές μου, για αυτό έκανα αίτηση και κέρδισα την υποτροφία στο Perrotis College», επισημαίνει.

Τα αδιέξοδα και τα εμπόδια στη ζωή του Κάμελ ήταν πολλά, αλλά εκείνος έμαθε να δημιουργεί τις δικές του διεξόδους και να βρίσκει πάντα διόδους. Η αισιοδοξία και ο θετικός τρόπος σκέψης είναι κάτι που κατακτάται. Οι γονείς του και οι προσωπικές τους ιστορίες τον επηρέασαν πολύ στον τρόπο σκέψης του. Ο Κάμελ πέρυσι κέρδισε μια υποτροφία για να φοιτήσει στο Perrotis College-Αμερικανική Γεωργική Σχολή για το ακαδημαϊκό έτος 2017-2018, στο πλαίσιο του προγράμματος “Education Unites: From Camp to Campus” που προσέφερε η Πρεσβεία των ΗΠΑ. Λόγω των καλών αποδόσεων τού δόθηκε η ευκαιρία να συνεχίσει τις σπουδές του πάνω στο BSc International Business. «Σα μόνος άνδρας δεν είχα την πολυτέλεια να φιλοξενηθώ σε κάποιο πρόγραμμα στέγασης. Έμενα σε φίλους ή νοίκιαζα το δικό μου σπίτι. Ξεκίνησα να δουλεύω νωρίς… να σου πω την αλήθεια ήμουν προνομιούχος. Είχα την ελευθερία μου, δεν ήμουν περιορισμένος. Ίσως αν έμενα σε ένα άλλο σημείο της πόλης, δε θα μάθαινα για την υποτροφία και για άλλες ευκαιρίες. Ό,τι συμβαίνει, συμβαίνει για ένα σκοπό. Και όλα αυτά τα σκαλιά, οι καλές και οι κακές στιγμές με οδήγησαν σε αυτό το σημείο. Ευτυχώς πάντα σκέφτομαι θετικά -διαφορετικά ποιο το νόημα;», τονίζει ο Κάμελ.

Η επιστροφή στις πανεπιστημιακές αίθουσες είναι κάτι που τον χαροποιεί και κάτι που τον φέρνει πιο κοντά στους στόχους του. «Θέλω να αρπάξω αυτή την ευκαιρία, γιατί θέλω να κάνω κάτι. Οι σπουδές μου δεν έχουν σχέση με μια καλύτερη επαγγελματική αποκατάσταση και χρηματική ανταμοιβή. Θέλω να δημιουργήσω κάτι μεγάλο. Ελπίζω μια μέρα να γυρίσω πίσω στη Συρία και να βοηθήσω στην ανοικοδόμηση της χώρας μου», αυτό είναι το μεγάλο του όνειρο.

Μας εξομολογείται ότι αποφάσισε να αφήσει τη δουλειά του για να μπορέσει να αφοσιωθεί 100% στις σπουδές του. Είναι μια δύσκολη απόφαση, αλλά πιστεύει ότι σε αυτή τη φάση της ζωής του πρέπει να επενδύσει στο μέλλον του. «Η εκπαίδευση είναι το πιο σημαντικό πράγμα», μας λέει χαρακτηριστικά. Ο Καμέλ έχει διοργανώσει μια καμπάνια crowdfunding με σκοπό να συγκεντρώσει κάποια χρήματα που θα τον βοηθήσουν να καλύψει κάποιες βασικές του ανάγκες κατά τη διάρκεια των σπουδών του.

Ο Καμέλ έχει αποτινάξει από πάνω του την ταμπέλα του πρόσφυγα. Είναι πλέον ενεργό μέλος της ελληνικής κοινωνίας, έχει πολλούς Έλληνες φίλους και το μόνο που μένει είναι να βελτιώσει τα ελληνικά του. Αυτό που θέλει να συμβουλέψει του ανθρώπους που έχουν βρεθεί στην ίδια θέση με εκείνον είναι «να μην τα παρατάτε, να αρπάζετε όλες τις ευκαιρίες που σας δίνονται, ποτέ δε ξέρεις που θα σας οδηγήσουν!»  

* Ο Καμέλ εργαζόταν στο εκπαιδευτικό πρόγραμμα του SolidarityNow το οποίο υλοποιείται με την υποστήριξη της UNICEF και τη χρηματοδότηση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, τμήμα Ανθρωπιστικής Βοήθειας

*Το Κέντρο Αλληλεγγύης Θεσσαλονίκης ιδρύθηκε και λειτουργεί με τη χρηματοδοτική υποστήριξη του Open Society Foundation (OSF/OSIFE).