Η Μ. βρήκε πάλι την ελπίδα, με την υποστήριξη που λαμβάνει από την υπηρεσία ατομικής συμβουλευτικής και ψυχοθεραπείας στο Κέντρο Αλληλεγγύης Αθήνας

Βίκυ Αναστασίου,

Γραμματεία Υποδοχής στο Κέντρο Αλληλεγγύης Αθήνας

«Ζω με την ελπίδα ότι θα φύγω – θα πάω να βρω τα παιδιά μου. Περιμένω το εισιτήριο για τη Γερμανία. Αν δεν είχα έρθει στο Κέντρο Αλληλεγγύης Αθήνας, θα είχα αυτοκτονήσει· δεν θα μπορούσα να κάνω τίποτα. Ένιωθα άρρωστη, δεν μπορούσα να φάω, να κοιμηθώ και πονούσε συνέχεια το κεφάλι μου. Τώρα, κάνω συνεδρίες με την ομάδα ψυχολόγων του Κέντρου και σκέφτομαι θετικά», διηγείται η 28χρονη M. από το Κανταχάρ του Αφγανιστάν, μητέρα δύο ανήλικων παιδιών.

Η εξάχρονη A. και ο τετράχρονος R. αλληλογραφούν με τη μητέρα τους. Εκείνη τους στέλνει γράμματα και τα παιδιά απαντούν με ζωγραφιές. Αυτή η ιδιότυπη επικοινωνία διαρκεί σχεδόν ενάμιση χρόνο. Όσο και ο αποχωρισμός τους, καθώς στο ταξίδι της διαφυγής τους η μητέρα συνελήφθη και τα παιδιά συνέχισαν το ταξίδι με την υπόλοιπη ομάδα. Πέρασαν μήνες για να μάθει νέα τους.

Η Μ. έμεινε χήρα στα 24. Έφυγε απο το Αφγανιστάν όταν οι Ταλιμπάν σκότωσαν τον άνδρα της. Η ζωή της ίδιας και των παιδιών της βρισκόταν σε κίνδυνο. «Μπορούσαν να με απαγάγουν, να με εξαναγκάσουν να παντρευτώ κάποιον Ταλιμπάν και να στρατολογήσουν τα παιδιά μου. Ήμουν μόνη μου και αποφάσισα ότι ή θα πέθαινα ή θα κυνηγούσα μια καλύτερη ζωή».

*Η Μ. είναι μία από τους ωφελούμενους των υπηρεσιών που προσφέρονται δωρεάν σε ευπαθείς πληθυσμιακές ομάδες στο Κέντρο Αλληλεγγύης του SolidarityNow στην Αθήνα. Βρείτε περισσότερα για τις δωρέαν υπηρεσίες του Κέντρου Αλληλεγγύης Αθήνας, https://www.solidaritynow.org/kentro-allileggiis-athinas/.

Το Κέντρο Αλληλεγγύης Αθήνας του SolidarityNow χρηματοδοτείται από το SolidarityNow, το Open Society Foundations (OSF/OSIFE), ενώ συμπληρωματικές υπηρεσίες χρηματοδοτούνται από το EaSI (Πρόγραμμα για την Απασχόληση και την Κοινωνική Καινοτομία) στο πλαίσιο του προγράμματος «Employment enhancement and Social services integration in Athens Municipality (ESTI@)».