«Εγκλωβισμένοι στη Σάμο» Το SolidarityNow καταγράφει σε ντοκιμαντέρ 360o την ιστορία του Νατζίμ και της οικογένειάς του στη Σάμο

Sophia Ioannou

Αθήνα, 1 Ιουνίου 2017

«Για πόσο καιρό θα σε λαχταρώ

Για πόσο καιρό ακόμη θα ζω σαν τρελός μακριά από σένα, πατρίδα μου»

 

Με τους στίχους αυτούς, από ένα παλιό παραδοσιακό τραγούδι του τόπου του ξεκινά ο Νατζίμ, πρόσφυγας από το Ιράκ, την περιήγησή του στον καταυλισμό της Σάμου όπου διαμένει. Κρατώντας στα χέρια του την κάμερα του SolidarityNow μάς ξεναγεί στη ζωή του σήμερα, μας συστήνει τα μέλη της οικογένειάς του, μιλά για τις δυσκολίες της καθημερινότητάς του στον καταυλισμό και μας εμπιστεύεται τα απτά σχέδιά του για το αύριο.

To SolidarityNow συνεχίζοντας να αποτυπώνει την κατάσταση και τις συνθήκες που επικρατούν στους προσφυγικούς καταυλισμούς, βρέθηκε στη Σάμο και παρουσιάζει σήμερα το δεύτερο κατά σειρά ντοκιμαντέρ 360ο με τίτλο «Εγκλωβισμένοι στη Σάμο» (διάρκειας 3’.45’’) που δημιουργήθηκε σε συνεργασία με το βραβευμένο φωτορεπόρτερ Γιώργο Μουτάφη.

Η ιστορία του Νατζίμ γίνεται το έναυσμα για το SolidarityNow ώστε να μιλήσει ανοιχτά μέσα από ένα ντοκιμαντέρ, υπογραμμίζοντας την επιτακτική ανάγκη για το κλείσιμο των καταυλισμών και την άμεση μεταφορά των ευάλωτων πληθυσμών σε ανεξάρτητες δομές στέγασης και φιλοξενίας στην ενδοχώρα, σε συνθήκες ασφάλειας.

Σήμερα ο 39χρονος Νατζίμ έχει εγκλωβιστεί μαζί με την οικογένειά του, τη σύζυγό του Σίμα και τα πέντε παιδιά του, στον καταυλισμό της Σάμου για τους πρόσφυγες που φθάνουν στο νησί. Τα μέλη της οικογένειας του Νατζίμ είναι κι αυτά ανάμεσα στους περίπου 1.500 πρόσφυγες και μετανάστες που φιλοξενούνται εδώ και μήνες –κάποιοι ξεπερνούν τους δέκα μήνες- στον καταυλισμό. Έναν καταυλισμό που είχε αρχικά σχεδιαστεί για να προσφέρει κατάλυμα σε περίπου 700 ανθρώπους.

Ο ήρωας του ντοκιμαντέρ, κρατώντας την κάμερα στα χέρια, μας παρουσιάζει τις αντιφάσεις της ζωής του σήμερα: τη σκληρή και συχνά βίαιη καθημερινότητα που βιώνει μέσα στον καταυλισμό, σε αντιδιαστολή με την ελευθερία και την ομορφιά μιας εκδρομής στη θάλασσα μαζί με την οικογένειά του. Και μας διηγείται το παρελθόν στο Ιράκ, το παρόν στη Σάμο και τα όνειρά του για ένα ασφαλές μέλλον στην Ελλάδα, όπου έχει βρεθεί και ζήσει στο παρελθόν. Ο Νατζίμ είναι αισιόδοξος. Η αγάπη του για την οικογένειά του απαθανατίζεται στο ντοκιμαντέρ του SolidarityNow κι αυτή αποτελεί τη δύναμή του για το μέλλον. Άλλωστε τα έχουν σχεδόν καταφέρει. Είναι όλοι τους καλά και είναι μαζί. Τώρα ανυπομονεί να εξασφαλίσει τα απαραίτητα νομιμοποιητικά έγγραφα που θα του δώσουν τη δυνατότητα να φύγει από τον καταυλισμό και να ζήσει με την οικογένειά του σε ανθρώπινες και αξιοπρεπείς συνθήκες.

Οι καθυστερήσεις ωστόσο στη διαδικασία εξέτασης των αιτημάτων ασύλου στα νησιά που υποδέχονται πρόσφυγες παραμένουν και ολοένα δυσχεραίνουν καθώς λήγουν οι συμβάσεις εργαζομένων σε ΜΚΟ που δραστηριοποιούνται στα hotspots με αντικείμενο την εξέταση των προσφύγων που αιτούνται άσυλο.

Ενάμιση σχεδόν χρόνο μετά τη συμφωνία Ευρωπαϊκής Ένωσης – Τουρκίας και ένας μεγάλος αριθμός προσφύγων έχει εγκαταλειφθεί στα ελληνικά νησιά. Χιλιάδες άνθρωποι παραμένουν εγκλωβισμένοι, ζώντας κάτω από κακές και συχνά επισφαλείς για την υγεία τους συνθήκες, αντιμετωπίζοντας ένα αβέβαιο παρόν και ένα ακόμη πιο αβέβαιο μέλλον.