«Πρέπει να μάθεις τη γλώσσα της χώρας όπου βρίσκεσαι για να προχωρήσεις μπροστά!»

 Η πρώτη μας επαφή με την κ. Αζία Μιζρογιάν ήταν στο Κέντρο Υποστήριξης Προσφύγων* (Blue Refugee Center) του SolidarityNow στη Θεσσαλονίκη, όπου εργάζεται ως πολιτισμική διαμεσολαβήτρια για κουρμαντζί. Η κ. Αζία είναι 65 χρονών και κατάγεται από την Τιφλίδα της Γεωργίας. Στην Ελλάδα ζει τα τελευταία 26 χρόνια μαζί με τα παιδιά της.

Στη Γεωργία έχει σπουδάσει και δουλέψει ως κοστολόγος-μηχανικός. Η οικονομική κρίση στη χώρα της, ανάγκασε αυτή και άλλα μέλη της οικογένειάς της να εγκαταλείψουν την Τιφλίδα και να αναζητούσαν μια νέα ζωή σε άλλες χώρες. Εκείνη διάλεξε την Ελλάδα, ενώ τα αδέρφια της, τη Ρωσία και τη Γαλλία. Μόνη έφτασε στην Καλλικράτεια Χαλκιδικής. «Δεν ήξερα τη γλώσσα, μόνο μια λέξη γνώριζα “δουλειά”». Έχει κάνει διάφορες δουλειές. Εργάστηκε σε χωράφια βαμβακιού, κάτι που τη δυσκόλεψε αρκετά, καθώς δεν είχε κάνει παρόμοια δουλειά στο παρελθόν, αλλά και ως οικιακή βοηθός.

Παρά τις δυσκολίες και τα εμπόδια -έφυγε από την Ελλάδα και επέστρεψε ξανά- κατάφερε με αργά βήματα να χτίσει τη ζωή της εδώ. Μας μιλάει θερμά για τη βοήθεια και τη στήριξη που πήρε από άλλες γυναίκες Ελληνίδες, αλλά και για τη σημασία που έχει να γνωρίζει κάποιος ελληνικά. «Όταν ξέρεις τη γλώσσα, ξέρεις την κουλτούρα του ανθρώπου, ξέρεις τη χώρα, είναι μεγάλη υπόθεση η γλώσσα», σημειώνει με έμφαση.

Τη ρωτάμε αν θα ήθελε να στείλει κάποιο ιδιαίτερο μήνυμα σε όλους αυτούς τους ανθρώπους που κάνουν τα πρώτα τους βήματα σε μια νέα χώρα. «Πρέπει να μάθεις τη γλώσσα της χώρας όπου βρίσκεσαι και να συνειδητοποιήσεις ότι η ζωή σου είναι πλέον σε αυτόν τον τόπο, ώστε να προχωρήσεις μπροστά!», μας λέει.

* Κέντρο Υποστήριξης Προσφύγων  υποστηρίζεται από την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες (UNHCR) και χρηματοδοτείται από την ΕΕ.