«Αγαπώ τον εαυτό μου και τις κόρες μου και όταν είπα μέσα μου ‘τις έσωσα’ – ήξερα ότι όλα τα άλλα θα τα καταφέρουμε»
Η πανέμορφη 34χρονη γυναίκα που μας υποδέχεται στο σπίτι της στο κέντρο της Αθήνας είναι πρόσφυγας από το Ιράν, μητέρα δύο παιδιών, διαζευγμένη, και το όνομα που διαλέγει για να μας συστηθεί είναι Μαρία.
Η Μαρία μιλά φαρσί, αλλά και λίγα ελληνικά. Η συνομιλία μαζί της είναι πολύ ευχάριστη, γιατί τα χέρια της είναι όσο ζωηρά και τα μάτια της όταν διηγείται τη μέχρι τώρα ζωή της. Όλα μαζί μετά ζωηρεύουν ακόμη περισσότερο όταν στο δωμάτιο εισβάλλουν οι δυο της κόρες, 4 και 10 χρονών.
Όταν η Μαρία και τα παιδιά ήρθαν στην Αθήνα έχοντας περάσει από τη Μόρια της Λέσβου και το χώρο φιλοξενίας στη Μαλακάσα, εντάχθηκαν στο πρόγραμμα στέγασης* του SolidarityNow. Μπήκαν ξανά σε «κανονικό σπίτι», όπως λέει η Μαρία, ενώ η ίδια δεν έβγαινε από αυτό για τους πρώτους τρεις μήνες – «Είχα ανάγκη να νιώσω ασφάλεια πρώτα νομίζω, έτσι το εξηγώ». Αφού βγήκε πια όμως από αυτό, η Μαρία δεν το έβαλε κάτω. Είχε αποφασίσει, με το που έφυγε από τη χώρα της, πως δε θα ζούσε ξανά υπό καθεστώς φόβου, δε θα βασιζόταν σε κανέναν άλλον παρά μόνο στον εαυτό της και θα ήταν ελεύθερη να επιλέγει το μέλλον της. Έτσι έγινε, έτσι εξακολουθεί να συμβαίνει και σήμερα.
Η Μαρία όσο ήταν ωφελούμενη του προγράμματος στέγασης έκανε μαθήματα ελληνικών, λάμβανε ψυχολογική υποστήριξη και τα παιδιά της ξεκίνησαν το σχολείο. «Πρώτη φορά στη ζωή μου ένιωσα ότι με ακούν», λέει η Μαρία ευχαριστώντας την κοινωνική λειτουργό του SolidarityNow. Παράλληλα, παρακολουθούσε μαθήματα και πήρε το δίπλωμά της ως τεχνίτρια νυχιών. Σήμερα, εργάζεται σε ένα Αφγανικό κατάστημα στο κέντρο της πόλης.
Και το μέλλον ανήκει στις τρεις γυναίκες. Έχουν πάρει άσυλο στην Ελλάδα και έχουν προχωρήσει στο επόμενο βήμα από το πρόγραμμα στέγασης του SolidarityNow, στο πρόγραμμα ένταξης, και είναι πια ωφελούμενες του Helios**. Αυτό σημαίνει ότι για τους επόμενους έξι μήνες που είναι η διάρκεια του προγράμματος, η Μαρία προλαβαίνει να ενδυναμωθεί ακόμη περισσότερο, οικονομικά ανεξάρτητη πια.
Και το παρελθόν; «Δεν μπορώ να διαγράψω όσα έχουν συμβεί, αλλά έχω καταφέρει πια να κρατώ μόνο τα θετικά. Τα οποία φυσικά είναι τα παιδιά μου, αλλά είναι και η δύναμη που ανακάλυψα ότι έχω και κατάφερα ολομόναχη να κάνω ό,τι ήταν απαραίτητο για να δραπετεύσω από την κακοποίηση, την ανασφάλεια και την ταπείνωση, που ο πατέρας των παιδιών μου παρουσίαζε ως ‘αγάπη’. Αγαπώ τον εαυτό μου και τις κόρες μου και όταν είπα μέσα μου ‘τις έσωσα’ ήξερα ότι όλα τα άλλα θα τα καταφέρουμε. Και βγαίνω αληθινή. Θα γίνω το καλύτερο παράδειγμα για εκείνες».
*Το Πρόγραμμα Στέγασης (ESTIA – στήριξη έκτακτης ανάγκης για την ένταξη και τη στέγαση) υλοποιείται από την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες και χρηματοδοτείται από την Ευρωπαϊκή Ένωση.
**Hellenic Integration Support for Beneficiaries of International Protection by IOM (International Organization for Migration)