Ακόμα κι αν τα παιδιά σας δεν έχουν δει καμία από τις φωτογραφίες των προσφύγων που μονοπωλούν τις ειδήσεις τον τελευταίο καιρό, μπορεί ωστόσο να έχουν ακούσει κάτι για την κρίση. Σε όλο τον κόσμο, στην Ευρώπη, την Ασία, την Αφρική και τις ΗΠΑ, οι άνθρωποι που έχουν εγκαταλείψει τα σπίτια τους είτε με τη βία είτε από απελπισία, προσπαθούν να βρουν ένα νέο μέρος για να εγκατασταθούν. Το ταξίδι είναι επικίνδυνο και χιλιάδες είναι εκείνοι που έχασαν τη ζωή τους την προσπάθεια αυτή.
Υπάρχουν συγκεκριμένες αιτίες που προκάλεσαν την τρέχουσα κρίση, αλλά πώς θα βοηθήσετε τα παιδιά σας να αντιληφθούν πραγματικά αυτά τα γεγονότα; Και πώς θα τα βοηθήσετε να συναισθανθούν την κατάσταση των προσφύγων; Εδώ θα βρείτε μερικές συμβουλές από τον Bill Frelick, διευθυντή του προγράμματος για τους πρόσφυγες της Human Rights Watch.
Σε παιδιά νηπιακής ηλικίας, είναι ιδιαίτερα σημαντικό να ενισχυθεί το αίσθημα ασφάλειας, λέει ο Frelick. Η ιδέα ότι άλλα παιδιά μπορούν να χάνουν τα σπίτια τους ενδέχεται να τα διαταράξει σημαντικά. Ο Frelick υποστηρίζει όμως ότι οι γονείς μπορούν να βοηθήσουν τα παιδιά να κατανοήσουν κάπως το βίωμα των προσφύγων συνδέοντάς το με οικείες δραστηριότητες, όπως η κατασκήνωση, ή κάνοντας ερωτήσεις όπως: «Τι θα συνέβαινε αν δεν είχαμε άλλη επιλογή; Πώς θα ήταν αν έπρεπε να κατασκηνώνουμε όλη την ώρα;».
Παιδιά που βρίσκονται σε σχολική ηλικία είναι σε θέση να αρχίσουν να αντιλαμβάνονται και να διαχειρίζονται λίγο περισσότερο την απώλεια παιδιών που είναι πρόσφυγες, υποστηρίζει ο Frelick. Γνωρίζουν πώς είναι να χάνεις κάτι και γι’ αυτό μπορούν πιο εύκολα να ταυτιστούν με τις ζωές αυτών των παιδιών. Σε πολλές μάλιστα θρησκευτικές παραδόσεις καθώς και προσωπικές οικογενειακές ιστορίες υπάρχουν ιστορίες ανθρώπων που αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους. Ο Frelick προτείνει να σκεφτόμαστε αυτές τις ιστορίες γιατί μπορούν να κάνουν τους πρόσφυγες να φαντάζουν λιγότερο ως μία ξένη και μακρινή εικόνα και, να βοηθήσουν τα παιδιά να φανταστούν τον εαυτό τους «στα παπούτσια τους». Οι γονείς μπορούν να ενθαρρύνουν την ενσυναίσθηση με ερωτήσεις όπως: «Πώς θα αισθανόσουν αν δεν είχες τα δικά σου πράγματα; Πώς θα σου φαινόταν αν έπρεπε να αφήσεις όλους τους ανθρώπους που γνωρίζεις;».
Οι μαθητές γυμνασίου μπορεί να θελήσουν να αναλάβουν δράση. Και σύμφωνα με τον Frelick, τα παιδιά στην Αμερική έχουν μεγάλες ευκαιρίες να εμπλακούν, χάρη σε ένα «ισχυρό πρόγραμμα επανεγκατάστασης προσφύγων» στις ΗΠΑ, είτε μέσω διεθνών προγραμμάτων όπως αυτά των: International Rescue Committee, Hebrew Immigrant Aid Society, Conference of Catholic Bishops Migration and Refugee Services, ή Lutheran Immigration and Refugee Services. Οι οικογένειες μπορούν να συναναστραφούν με τους πρόσφυγες και να συμμετέχουν μαζί τους σε απλές δραστηριότητες όπως να συναντήσουν τους προσφύγες στο αεροδρόμιο ή να τους προσφέρουν κάποια είδη πρώτης ανάγκης, ή με πιο ουσιαστικές δεσμεύσεις, όπως να τους υποστηρίζουν κατά τη διάρκεια που μαθαίνουν αγγλικά, αναζητούν θέσεις εργασίας, ή να πηγαίνουν τα παιδιά τους στο σχολείο. Οι γονείς μπορούν να βοηθήσουν τα παιδιά τους ξεκινώντας με ερωτήσεις όπως: «Αν έπρεπε να φύγεις από το σπίτι σου για μια νέα χώρα, τι θα ήθελες να κάνει κάποιος για εσένα;».
Και για κάθε ηλικία, ίσως το πιο σημαντικό πράγμα που μια οικογένεια ή ένα παιδί μπορεί να κάνει είναι να αναπτύξει φιλίες με παιδιά προσφύγων. Αυτός είναι ο καλύτερος τρόπος για να μάθουν και οι δύο αλλά και, να δώσουν κάτι από τον εαυτό τους.
Πηγή: Human Rights Watch
Για να διαβάσετε το άρθρο στα αγγλικά πατήστε εδώ.