Αλεξάνδρα: Όλα κυλούσαν ομαλά, σχεδόν ομαλά, ώσπου μια μέρα ακούσαμε αυτό το γλωσσοδέτη: κορωνοϊός, ο οποίος εμφανίστηκε στην πόλη Γιουχάν της Κίνας. Κάποια σενάρια θέλουν όλο αυτό να ξεκίνησε στην αγορά άγριων ζώων της πόλης, ενώ άλλα, ότι κατασκευάστηκε σε ένα εργαστήριο. Στην αρχή τα αστεία για τον ιό ήταν πολλά, κανείς όμως δεν είχε καταλάβει τη σοβαρότητα της κατάστασης. Παρά τη ματαίωση των καρναβαλικών εκδηλώσεων στην Πάτρα, πολλοί ήταν εκείνοι που παρέλασαν και διασκέδασαν με ρίσκο. Κάποιοι από αυτούς είχαν ντυθεί κορωνοϊός. Ύστερα όμως από λίγες μέρες, προσγειωθήκαμε απότομα στην πραγματικότητα. Γρήγορα ο νομός Ηλείας έγινε το επίκεντρο των συζητήσεων, όχι για την Αρχαία Ολυμπία, αλλά για τα θετικά κρούσματα που εμφανίστηκαν. Απότομα συνειδητοποιήσαμε τη σοβαρότητα της κατάστασης. Η Λίλιαν, φίλη και συνάδελφος, τρομοκρατήθηκε. Σύντομα όμως ξεπέρασε το πρώτο σοκ και με τη σωστή πλαισίωση και στήριξη της ομάδας του SolidarityNow μπόρεσε να ανταπεξέλθει και να ξεπεράσει τους φόβους της.

Βασιλική: Το γεγονός ότι μαζί με την Αλεξάνδρα οριστήκαμε ως προσωπικό ασφαλείας ήταν κάτι που στην αρχή μας έφερε διττά συναισθήματα. Αρχικά φοβηθήκαμε καθώς ήταν άγνωστες ακόμα οι καταστάσεις που θα ζούσαμε. Ανησυχήσαμε ότι ίσως κολλήσουμε τον ιό. Από την άλλη όμως, το είδαμε ως μια πρόκληση να εξελιχθούμε ως επαγγελματίες που δουλεύουν στο πεδίο, πάντα με τη στήριξη του SolidarityNow και της ομάδας μας, η οι οποία ήταν στο πλευρό μας και μας υποστήριζε. Γρήγορα συνειδητοποιήσαμε πως είμαστε από τους τυχερούς, καθώς παράλληλα με τη δουλειά μας -που τόσο αγαπάμε- μπορούσαμε να βγούμε από το σπίτι, κάτι που βοήθησε πολύ στην ψυχολογική μας κατάσταση.

Αλεξάνδρα: η ώρα στη δομή φιλοξενίας στην Ανδραβίδα περνούσε αργά και έτσι αποφάσισα να οργανώσω ένα εργαστήρι ραπτικής τηρώντας όλα τα μέτρα ασφαλείας. Μαζί με δυο γυναίκες-πρόσφυγες και, με τη βοήθεια δυο ραπτομηχανών και υλικών που ήδη υπήρχαν στο χώρο για τις γυναίκες, φτιάξαμε μάσκες προστασίας από τον ιό! Είναι μια δραστηριότητα που οργανώσαμε λόγω της έλλειψης, τότε, μασκών στα φαρμακεία και της αδυναμίας των ωφελούμενών μας να ανταπεξέλθουν οικονομικά σε ένα ακόμα έξοδο. Οι γυναίκες ανταποκρίθηκαν πολύ θετικά. Όλο αυτό ήταν μια πρόκληση για εμένα. Ωστόσο μαζί καταφέραμε με έναν δημιουργικό τρόπο να αντιμετωπίσουμε τις δύσκολες και πρωτόγνωρες καταστάσεις που βιώναμε. Στόχος μας τώρα είναι να μοιράσουμε τις μάσκες στους πιο ευπαθείς ανθρώπους που μένουν στη δομή.

Βασιλική: βίωσα λίγο πιο δύσκολα, καθώς μέρος της δουλειάς μου είναι και να συνοδεύω τα ανήλικα παιδιά σε νοσοκομεία και ιατρικές υπηρεσίες έξω από τη δομή -όποτε αυτό είναι απαραίτητο. Την περίοδο της πανδημίας χρειάστηκε να μεταβώ στο νοσοκομείο «Παίδων» της Πάτρας αρκετές φορές. Ήταν μια δύσκολη για εμένα συνθήκη, καθώς είχα να αντιμετωπίσω και τα προσωπικά μου άγχη και τους φόβους. Πολλές φορές είχα αμφιθυμικά συναισθήματα, αλλά πάντα η ζυγαριά αντισταθμιζόταν στα πρόσωπα των παιδιών, όταν με κοιτούσαν και ένιωθαν ασφάλεια με την παρουσία μου δίπλα τους. Θεωρώ πως ήταν μια δοκιμασία των ορίων μου και των δυνατοτήτων μου και πλέον νιώθω ηθική ικανοποίηση ότι εξυπηρετώ άξια το επάγγελμα που ασκώ.

Αλεξάνδρα: Προσπαθούμε και οι δυο μας να παραμένουμε δημιουργικές. Μια άλλη πρωτοβουλία που πήραμε αυτό το διάστημα, ήταν η δημιουργία ενός εβδομαδιαίου περιοδικού για τους ανθρώπους της κοινότητας. Με τη βοήθεια των διερμηνέων μας καταφέραμε και κάναμε ένα περιοδικό ποικίλης ύλης που περιέχει από μαγειρικές συνταγές, μέχρι συμβουλές για καλή σωματική και ψυχική υγεία, αλλά και ενότητες για τη γυναίκα και το παιδί. Σκοπός του περιοδικού είναι να ενδυναμώσει την παρουσία μας στη δομή φιλοξενίας και να υπενθυμίσει τον υποστηρικτικό μας ρόλο προς όλες τις οικογένειες που ζουν εδώ. Στόχος μας είναι να συνεχίσουμε την έκδοσή του και μετά το τέλος της πανδημίας.

Βασιλική: Ευχόμαστε σύντομα να μπορέσουμε να αγκαλιαστούμε και πάλι.

• Είμαι η Βασιλική Σπηλιωτοπούλου, είμαι Κοινωνική Επιστήμονας στην Ανοιχτή Δομή Φιλοξενίας Προσφύγων και Μεταναστών στην Ανδραβίδα.
• Είμαι η Αλεξάνδρα Τζαβέλλα, είμαι Κοινωνική Λειτουργός και υπεύθυνη του «Εδικού Χώρου για τις Γυναίκες» στην Ανοιχτή Δομή Φιλοξενίας Προσφύγων και Μεταναστών στην Ανδραβίδα.
• Εργαζόμαστε στο πρόγραμμα «Κέντρα Υποστήριξης Παιδιού και Οικογένειας» του SolidarityNow, το οποίο υλοποιείται με την υποστήριξη της UNICEF, του Διεθνούς Οργανισμού Μετανάστευσης και τη χρηματοδότηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης.