«Μέχρι να βρουν την Ιθάκη τους, ας ανοίξουμε τα χέρια μας κι ας τους αγκαλιάσουμε», Γεωργία, συνταξιούχος από τη Θεσσαλονίκη, φιλοξενεί στο πατρικό της τη 12μελή οικογένεια από τη Συρία.
Μια ιδιαίτερα όμορφη ιστορία αλληλεγγύης και αρμονικής συνύπαρξης, ανάμεσα σε 13 ανθρώπους, εκτυλίσσεται εδώ και λίγο καιρό στη Θεσσαλονίκη. Η ιστορία αυτή ξεκίνησε όταν η Γεωργία αποφάσισε και άνοιξε το πατρικό της σπίτι για τη 12μελή οικογένεια του Σουλιμάν από την Νταρά της Συρίας.
Οι γονείς και τα 10 τους παιδιά ξεκίνησαν όλοι μαζί το μακρύ ταξίδι από τη Συρία, για να φύγουν μακριά από τον πόλεμο που, αφού ματαίωσε τα όνειρά τους για το μέλλον, απειλούσε πια την ίδια τη ζωή τους. Πρώτος σταθμός του ταξιδιού η Τουρκία. Στη συνέχεια, κατάφεραν με μία μικρή βάρκα και με άλλους συμπατριώτες τους να περάσουν απέναντι και να βρεθούν στη Μυτιλήνη. Αφού παρέμειναν για μικρό χρονικό διάστημα εκεί, επόμενος σταθμός για την οικογένεια ήταν η Ειδομένη και τελευταία η δομή φιλοξενίας στο Ωραιόκαστρο.
Η 43χρονη μητέρα, Νάιμα, μας διηγείται τις δύσκολες συνθήκες που έζησε μαζί με τα δέκα της παιδιά και το σύζυγό της στην Ειδομένη και καταλήγει: «Κλαίγαμε γιατί λυπόμασταν τους εαυτούς μας». Σήμερα, ζει τελείως διαφορετικές στιγμές, γεμάτες ασφάλεια και ευγνωμοσύνη και δηλώνει πολύ ευτυχισμένη «που κάποιος που δε με γνωρίζει με φιλοξενεί στο σπίτι του».
Η Νάιμα, η μητέρα δέκα ανήλικων και ενήλικων παιδιών, καταφέρνει και είναι πάντα χαμογελαστή, ενώ φροντίζει στο σπίτι για όλους! Στο σπίτι την υποστηρίζει και η Γεωργία, που βοηθήσε στη δημιουργία ενός μικρού περιβολιού, ώστε και οι δώδεκα να έχουν τα δικά τους φρούτα, λαχανικά και αυγά. Οι δυο γυναίκες μοιράζονται τις ίδιες ανησυχίες, ως μητέρες και βρίσκουν κι εκεί τις ομοιότητες που ξεπερνούν κάθε άλλη διαφορά – θρησκείας, εθνικότητας, γλώσσας. Όνειρο της Νάιμα είναι να προσφέρει στα παιδιά της μια όμορφη και ασφαλή ζωή και τη δυνατότητα να σπουδάσουν.
Η Γεωργία δεν μετανιώνει στιγμή για την απόφασή της να ανοίξει το σπίτι της και να φιλοξενήσει τη 12μελή οικογένεια, ενώ εκφράζει αυτό που ένιωθε ως θεατής της προσφυγικής κρίσης στη χώρα μας – «οι συνθήκες κάτω από που ζούσαν στους καταυλισμούς αυτοί οι άνθρωποι εξαθλιώνουνε τη ζωή τους και την ψυχή τους ακόμη».
Αυτή η πράξη αλληλεγγύης της Γεωργίας είναι ένα παράδειγμα γενναιοδωρίας και αρμονικής συνύπαρξης μεταξύ πολλών και διαφορετικών ανθρώπων με τρόπο άμεσο και απλό: «ανοίγοντας τα χέρια και αγκαλιάζοντας αυτούς που έχουν ανάγκη».
Γνωρίστε τους μέσα από το video
*Η συγκατοίκηση αυτή υποστηρίζεται από το Home for Hope, το Πρόγραμμα Στέγασης & Φιλοξενίας Προσφύγων που υλοποιεί το SolidarityNow με την υποστήριξη της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες και τη χρηματοδότηση της ΕΕ.