Ονομάζομαι Σμαρώ Μακροπούλου, είμαι 24 χρονών, και τους τελευταίους 5 μήνες εργάζομαι εθελοντικά, στο γραφείο Τύπου του SolidarityNow στη Θεσσαλονίκη. Σπούδασα Δημοσιογραφία στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και η επικοινωνιακή διαχείριση της προσφυγικής κρίσης αποτέλεσε ερευνητικό ενδιαφέρον για μένα από την πρώτη στιγμή. Όταν ολοκλήρωσα τις προπτυχιακές μου σπουδές ξεκίνησα το μεταπτυχιακό μου στη Δημοσιογραφία Κρίσεων και Κινδύνου, όπου μελέτησα -στο πλαίσιο του προγράμματος- την προσέγγιση του Τύπου στο θέμα του προσφυγικού.
Θεώρησα ότι η εθελοντική εργασία σε μια Μη Κυβερνητική Οργάνωση θα ήταν μια πολύ καλή ευκαιρία να μάθω περισσότερα πράγματα όσον αφορά την Προσφυγική Κρίση. Θα ήταν μια καλή ευκαιρία να εκπαιδευτώ σε θέματα που αφορούν τις ανάγκες, την υποδοχή και την ένταξη αυτού του πληθυσμού, αλλά και την επικοινωνιακή διαχείριση της προσφυγικής κρίσης. Αυτό που δεν ήξερα ήταν, ότι θα κέρδιζα πολλά περισσότερα από αυτή την εμπειρία. Μια γνωστή μου, η οποία έτυχε να εργάζεται ως παιδαγωγός στο Blue Refugee Center του SolidarityNow στη Θεσσαλονίκη, μου μίλησε για τα προγράμματα και τις δράσεις του οργανισμού.
Επεδίωξα και ήρθα σε επαφή με τη Διαχειρίστρια Προγραμμάτων (Εθελοντισμός) της οργάνωσης και της δήλωσα το ενδιαφέρον μου να προσφέρω εθελοντική εργασία. Μου έκανε εντύπωση όταν η Διευθύντρια του Τμήματος Επικοινωνίας, Σοφία Ιωάννου, επικοινώνησε άμεσα μαζί μου. Με σύστησε στην Υπεύθυνη του Γραφείου Τύπου και Εκδηλώσεων Βορείου Ελλάδος, Ελένη Σταματούκου, με την οποία έκτοτε ξεκίνησα μια πολύ ενδιαφέρουσα συνεργασία.
Βοηθώντας την Ελένη στο κομμάτι των media, βρήκα αυτό ακριβώς που έψαχνα: μάθηση. Μου πήρε κάποιο διάστημα να προσαρμοστώ, καθώς δεν είχα ασχοληθεί ξανά με το συγκεκριμένο αντικείμενο. Στο πρακτικό κομμάτι, κέρδισα μια πολύ μεγάλη εμπειρία. Έμαθα πως η διαχείριση του προσφυγικού θέματος απαιτεί συγκεκριμένες επικοινωνιακές πρακτικές, ενώ ήρθα σε επαφή και με ένα διαφορετικό είδος δημοσιογραφικού λόγου.
Η σύντομη απασχόλησή μου στο SolidarityNow μου πρόσφερε και εμπειρίες τις οποίες δεν περίμενα να τις βιώσω. Γνώρισα ανθρώπους παθιασμένους με τη δουλειά τους, ανθρώπους που σιωπηλά προσφέρουν καθημερινά ένα τεράστιο ανθρωπιστικό έργο. Ήρθα σε επαφή με ωφελούμενους από διαφορετικούς πολιτισμούς. Πάντα πίστευα ότι η ανταλλαγή πολιτισμικών στοιχείων αποτελεί μια από τις καλύτερες πηγές μάθησης.
Στο SolidarityNow με οδήγησε η δίψα μου να μάθω και να προσφέρω. Είναι πολύ διαφορετικό να διαβάζεις ή να παρακολουθείς την προσφυγική κρίση στην Ελλάδα από το να τη ζεις εκ των έσω. Οι ιστορίες των ανθρώπων που έμαθα και η προσωπική επαφή μαζί τους, μου προσέφεραν μια πολύπλευρη εκπαιδευτική εμπειρία.
Η απασχόληση μου στον οργανισμό δυστυχώς τελειώνει, γιατί αλλάζει η δική μου πορεία. Εύχομαι όμως κάποια στιγμή να συνεργαστώ πάλι με το SolidarityNow υπό άλλες όμως συνθήκες. Οφείλω να πω ένα ευχαριστώ στην Ελένη, η οποία για αυτό το σύντομο διάστημα ήταν για εμένα μια σημαντική ‘μέντορας’».