ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ_Η Λένα: «Θέλω να ζητήσω από τις γυναίκες να διεκδικούν!»


«Η δύναμη δεν μπορεί παρά να είμαι μια ενέργεια που μεταφέρεται από τον έναν στον άλλον. Δεν μπορείς να δώσεις αν ταυτόχρονα δε νιώσεις κι εσύ δυνατός», έτσι συνοψίζει η Λένα Ζάχου, ψυχολόγος στο Κέντρο Αλληλεγγύης του SolidarityNow στην Αθήνα την έννοια της ενδυνάμωσης και υποστήριξης σε ανθρώπους από ευάλωτες κοινωνικές ομάδες. Για τη Λένα με καταγωγή από τη Θεσσαλονίκη, το καλοκαίρι του 2019 θα συμπληρωθεί ο τρίτος χρόνος εργασίας της στην Υπηρεσία Ψυχολογικής Συμβουλευτικής & Ψυχοθεραπείας που λειτουργεί στο Κέντρο Αλληλεγγύης της οργάνωσης.

Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα για τη Γυναίκα στις 8 Μαρτίου, η Λένα έχει και θέλει πολλά να πει: «Ανεξάρτητα από ποια χώρα κατάγονται, πώς έχουν μεγαλώσει, αν είναι χριστιανές ή όχι, ναι οι γυναίκες είναι πιο επιβαρυμένες από τους άντρες. Έχουν να αντιμετωπίσουν στερεότυπα και επιβαρυντικούς κοινωνικούς ρόλους. Ίσως σε μερικές χώρες αυτό να είναι πιο εμφανές, πιστεύω όμως ότι είναι κάτι που αντιμετωπίζουμε όλες σε Ανατολή και Δύση, Βορρά και Νότο, άλλες φορές πιο φανερά άλλες συγκαλυμμένα. Αλλά είναι το ίδιο».

«Θέλω να ζητήσω κάτι από τις γυναίκες. Θέλω να τους ζητήσω να διεκδικούν! Να παίρνουν οι ίδιες τις αποφάσεις για τη ζωή τους. Και φυσικά αν χρειάζονται υποστήριξη για να το πετύχουν να μη διστάζουν να απευθύνονται σε ειδικούς».

Η Λένα είναι και η ίδια μια νέα γυναίκα που έτυχε όμως από μικρή να καταλάβει τί της αρέσει: «Ό,τι και να κάνεις έχει νόημα αν γίνεται με ανθρώπους. Είχα πάντα την ανάγκη, την τάση να είμαι σε επαφή με ανθρώπους». Κι αυτή η ανάγκη την οδήγησε στην επιλογή της ψυχολογίας ως αντικειμένου σπουδών, ενώ μετά το πρώτο της πτυχίο έφυγε στο εξωτερικό, για να ειδικευτεί στην ψυχολογία παιδιού και εφήβου. Η επιστροφή της στη Θεσσαλονίκη, τη γενέτειρα πόλη της, δεν την ικανοποίησε επαγγελματικά και τόλμησε την αλλαγή.

Φεύγει από τη Θεσσαλονίκη και ταξιδεύει στην Κάλυμνο για δουλειά, ενώ εκεί πια αντικρίζει η ίδια πρόσφυγες να φτάνουν στο νησί ζητώντας προστασία. Η συνέχεια ήταν αναπόφευκτη. Νέο ταξίδι από την Κάλυμνο στη Λέσβο και απασχόληση σε ανθρωπιστική οργάνωση. Επόμενος σταθμός η Αθήνα και το SolidarityNow – «Η δουλειά μου εδώ είναι ανταποδοτική γιατί ο ρόλος μου στις ζωές αυτών των ανθρώπων με τους οποίους συνεργάζομαι είναι ενεργός. Με γεμίζει αυτό, θέλω να είμαι με αυτούς που έχουν ανάγκη. Αυτό που τώρα κάνω και ζω ταιριάζει απόλυτα με αυτό που είχα στο μυαλό μου όταν έλεγα μικρή ‘θέλω να γίνω ψυχολόγος’».

 

*Το Κέντρο Αλληλεγγύης Αθήνας χρηματοδοτείται από το SolidarityNow και το Open Society Foundation (OSF/OSIFE) και υποστηρίζεται από τον Δήμο Αθηναίων.